วันนี้ออกบ้านตอนเก้าโมงเช้า ไปกันหมดบ้านเลยสี่คน ปลายทางคือแม่สาย แวะถ่ายรูปพ่อขุน ขับรถเลยพ่อขุนไปหน่อยฝนดันตกมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา จนอยากจะขับรถวนกลับบ้าน ขับเลยแม่จันไปปุ๊บแดดจ้าเลย ใจชื้นขึ้นมาหน่อย ไปถึงตัวเมืองแม่สาย เห็นมหาชนคลาคล่ำกันเต็มขางถนน เอ๊ะเค้ามีอะไรกันไม่อยากจะเชื่อสายตา อยากเห็นมานานแล้วพระขี่ม้าบิณฑบาตร (สะกดงัยวะ) นั่นแหละ มากันเก้าตัวเลยม้า พร้อมพระหลวงพี่และเณรน้อย รีบไปหาที่จอดรถแล้ววิ่งมาถ่ายรูป และใส่บาตร ใช้แวลาดู และถ่ายรูปตรงนี้นานพอดูเลย โชคดีจริงๆ ที่ได้เห็นเพราะไม่อย่างนั้นต้องไปดูถึงบนดอยโน่น ซึ่งก็ไปไม่ถูกเหมือนกัน ไม่รู้ตรงไหน
หลังจากนั้นก็ไปทำบัตรข้ามแดนเพื่อไปช้อปปิ้งฝั่งท่าขี้เหล็ก ไปเมืองนอกแล้วเรา ด้วยความตั้งใจอย่างแรงกล้าจะไปซื้อ MP3 เจ็ดแผ่นร้อย DVD หนังแผ่นละ 50 ที่มีขายกันเกลื่อน พอไปถึงร้านประจำ อ้าวไหงขายแต่เสื้อผ้าแบรนด์ดังๆ ของก้อปทั้งร้าน เดินจนทั่ว ทุกร้านที่เคยขาย CD, DVD, MP3 เปลี่ยนมาขายเสื้อผ้า กระเป๋ารองเท้ากันหมดหมดกัน แม่สาย ท่าขี้เหล็ก หมดเสน่ห์ไปในบัดดล
เดินจนทั่วได้ถุงเท้าลยคิดตี้มาโหลนึง ร้อยเดียวเอง ด้วยความสงสัยเลยถามแม่ค้าที่ขายถุงเท้าว่าทำไมร้านซีดีหายไปหมด ก็ได้ความว่า ทางรัฐบาลพม่าเค้าจะเห็บภาษี ก็เลยให้ปิดชั่วคราวก่อน ตกลงกันได้เมื่อไหร่ จะให้ขายได้อีกครั้ง ซึ่งก็คงอีกไม่นาน พอจ่ายภาษีแล้วมันจะขายแพงขึ้นป่าววะ แล้วขายของก้อป ต้องเสียภาษีด้วยเหรอ มันไม่ผิดกฏหมายเหรอนั่น เออ แปลกดีนะ ไอ้พวกเสื้อผ้า รองเท้ากระเป๋า ที่ขายก็ของก้อปทั้งนั้น ทำไมไม่ผิด ทำไมไม่เก็บภาษีวะนั่น งงดีเหมือนกัน
และแล้วก็ได้กระเป๋าสตางค์ LV มาใบนึง เค้าบอกราคาไว้ที่ 350 ต่อได้ 250 ของก็อปอีกแระ เดินดูร้านนึงขายนาฬิกาทั้งร้าน เห็นมีสวยๆ เยอะเลย เจออันถูกใจอันนึง ถามดูบอกราคา 650 คนขายบอกใส่ memory ได้ด้วยนะ ใส่เบอร์โทรได้ด้วย อะไรมันจะดีขนาดนัน คิดในใจ จริงๆ ไม่ได้ชอบมากมายเดินออกจากร้าน ตะโกนตามหลังเลย 350 เดินต่ออีกสองก้าว ตะโกนมาอีกรอบ 250 ถ้ามันลงมาที่ 150 ว่าจะหันหลังไปซื้อ ไม่เรียกแฮะ เลยไม่เอา
เดินได้ประมาณไม่ถึงชั่วโมง ก็ข้ามกลับมาเดินฝั่งแม่สายซื้อลูกพลับไปสี่โล จะเดินกลับรถแล้ว มีเด็กผู้ชายมากระซิบข้างๆ ม่อนว่ามีแผ่นขายเอาป่าว เพลงใหม่ๆ สามแผ่นร้อยให้ตามมันไปในซอย ม่อนกำลังก้าวขาตามไปได้แค่สองก้าว ตำรวจมาคว้าข้อมือเด็กคนนั้นไปอบรมพักนึง เราก็เดินดูของได้ซักแป๊บ มันวิ่งมาดักหน้าเรียกไปซื้ออีกใครจะกล้าล่ะที่นี้
ออกจากแม่สายขับย้อนกลับมา แวะเข้าไปดอยตุงกันต่อ จุดหมายของเราต่อไปคือ สวนสมเด็จย่า ซึ่งไม่ได้ไปกันนานแล้ว ค่าเข้าชม ถ้าชมแค่สวน คนละ 70 บาท แต่ถาจะชม ตำหนักด้วย แบครบสูตร ต้องจ่าย 150 อย่างอื่นเราเคยดูกันมาหมดแล้ว ก็เลยเดินชมสวนอย่างเดียว ดอกไม้ยังสวยเหมือนเดิม สวยจริงๆ แค่เดินชมสวนยังไม่ทั่วเลย ก็เล่นเอาหมดแรง เมื่อขาแล้ว ถ้าเดินทั้งหมด เดินตำหนักด้วยคงแย่
เดินชมสวนเสร็จมากินกาแฟเย็น ชาเขียวเย็นดอยตุง อร่อยมากกกกกกกกกกกกก อร่อยจริงๆ แต่ก็แพงน่าดูเหมือนกัน แก้วละ 75, 85 พวกเบอเกอรี่ก็น่ากิน ชมสวนเสร็จมาดูที่เค้าขายพวกต้นไม่ ดอกไม้ พ่อซื้อมาหลายต้นเลย ต่อไปบ้านเราคงเป็นสวนดอกไม้ย่อมๆ แน่ๆ เลย เพราะได้เมล็ดพันธุ์ และหัวสำหรับมาเพาะอีกเพียบ จากดอยตุงอยากไปอีกหลายที่ แต่พ่อหมดแรงก่อน ขากลับก็มาแวะในเมืองซื้อพวกของฝากไปฝากน้องๆ ที่ออฟฟิศ ก็คงหนีไม่พ้น น้ำพริกหนุ่ม แคบหมู
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น