วันพุธเข้ามาถึงออฟฟิศปุ๊บได้รับโทรศัพท์ปั๊บ ให้พาน้องไปแคสโฆษณาผ้าอ้อม มามี่โป๊ะโกะ ปลายสายบอกคุณแม่ต้องมาถึงก่อนบ่ายโมงนะคะ มองนาฬิกานี่มันสิบโมงจะครึ่งแล้วนี่หว่า เอางัยวะ คอมเพิ่งจะเปิด ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย เมื่อวานก็ลา เพราะต้องอยู่บ้านดูลูก พ่อเค้าไปทำธุระให้ คิดไปคิดมา เอางัยดีหว่า ถามความเห็นน้องข้างๆ น้องบอกไปซิพี่ ไม่งั้นก็โทรถามพี่บิ้นสิคะก็เลยตัดสินใจโทรไปบอกคุณพ่อ ทางโน้นก็ลังเลๆ มามิจะกินนมงัย ไม่ได้เตรียมนม ไปน่ะไปได้ แต่จะกินนมงัย เพราะพอ่เค้าคิดว่าจะปล่อยให้เค้าพาลูกไปคนเดียว ก็เลยบอกเดี๋ยวไปด้วยเดี๋ยวออกไปเลย แต่งตัวลูกรอเลยละกัน โดดงานอีกวัน เค้าจะด่าไม๊ เอาน่าลองดูซักครั้ง เพราะยังไม่เคยไปแคสงานโฆณาเหมือนกัน
กลับไปถึงบ้านก็รีบเอาลูกออกจากบ้านตรงดิ่งไปเอกมัยซอย 6 ไปถึงโอ้แม่เจ้า มันโรงเรียนอนุบาลหรืองัยเนี่ย ทำไมเด็กมันจะเยอะขนาดนั้น ไปถึงเค้าเอาใบสมัครมาให้กรอก คิวที่ 21 ตายๆ ฉันมาทำไมที่นี่ แต่ก็อุตสาห์มาถึงนี่แล้ว เอางัยเอากัน แคสก็แคสวะ
เค้าก็มาวัดตัวน้อง วัดตัวแม่ เอาเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยน จับแม่แต่งหน้า ตอนแรกคิดว่าแคสแค่แม่กะลูก ปรากฏว่าต้องแคสทั้งแม่ทั้งลูก ระหว่างรอ แม่ๆ ที่พาลูกไปแคสก็พากันมาทักน้องมามิ แจ๋วใจร้ายใช่ไม๊คะ น้องน่ารักนะคะ บางคนก็แอบดูอยู่ห่างๆ ซุบซิบๆ กันว่าใช่มะๆ แจ๋วใจร้ายใช่มะๆ
เออนะ แสดงว่ามีคนดูละครเรื่องนี้เยอะมาก น้องมามิออกแค่เป็บเดียว มีคนจำได้หลายคนเลยนะเนี่ย บางคนก็มาทักคุณพ่อบอกว่าหน้าน้องคุ้นๆ จำได้แล้ว เห็นรูปน้องบ่อยๆ ใน momypedia ได้ลงเป็น Highlight photo บ่อยมาก อืม...บ่อยจริงๆ แหละค่ะ เพราะคุณแม่ส่งรูปไปบ่อยๆ ถ่ายรูปใหม่ทีไรนอกจาก multiply แล้วก็จะเอาไปอัพที่นั่นด้วย ตามประสาแม่ขี้เห่อลูก และขี้อวด
มาถึงตอนแคสกันดีกว่าเค้าก็จับน้องถ่ายรูปทั้งนั่ง คลาน เอ้ยย ไม่ใช้สิ กระดึ๊บ แก้ผ้าอ้อมมามิออกแล้วถ่ายก้นน้องด้วย เจอนู๊ดเด็กอีกแล้วมามิ ถ่ายวีดีโอเดี่ยว และถ่ายคู่กับแม่ด้วย เสร็จแล้วก็ถ่ายรูปเดี่ยวของแม่ และถ่ายรูปมือของแม่ไปด้วยใช้เวลาแคสประมาณ 10 กว่านาทีได้มั๊ง มามิให้ความร่วมมือดีมากๆ ยิ้ม หัวเราะตลอด บางทีมีส่งเสียงกรี๊ดๆ ด้วย ตากล้องเก่งมาก หลอกล่อน้องให้ยิ้ม หัวเราะได้นับถือๆ
งานนี้เค้าเปิดรับเด็ก 6-10 เดือน มามิดูจะอายุน้อยสุด เพราะเท่าที่สังเกตเด็กทุกคนในนั้น นั่งและคลานกันไปมาเต็มไปหมด แต่ยังหนูของเราคลานก็ไม่ได้นั่งก็ไม่แข็งก็เลยไม่ได้คาดหวังอะไร แค่อยากไปลองดูซักครั้ง ก็แค่นั้นเอง เพิ่งรู้ว่ามันลำบาก มันต้องแข่งขันกันเยอะมาก พวกคุณพ่อคุณแม่ก็ดูตั้งใจที่จะพาลูกกันมาเหลือเกิน บางคนมาจากต่างจังหวัด หัวหินบ้าง โคราชบ้าง ไกลๆ กันทั้งนั้นอุตสาห์มาเพื่อการนี้ นับถือ ๆ อีกเหมือนกัน
สำหรับแม่แหม่มคงไม่ไหวแล้วล่ะ กลับมาบ้านก็คุยกะพ่อว่า เราคงไม่อยากพาลูกไปแคสแบบนี้แล้วล่ะ เพราะแม่ต้องทำงาน คงพาลูกตระเวนไปแคสโน่นนี่บ่อยๆ ไม่ได้ รอให้โตกว่านี้อีกนิดแบบเตาะแตะแล้วค่อยคิดกันอีกที สงสารลูก ครั้งนี้ถือว่าเป็นประสบการณ์ละกัน ประสบการณ์ของพ่อกับแม่ ลูกไม่รู้เรื่องหรอก
แคสเสร็จก็พาลูกกลับบ้านเลย เพราะตอนค่ำๆ แม่ต้องไปงานแต่งงานต่อ งานนี้ไม่ต้องแต่งหน้าเลยเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปต่อได้เลยดีจัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น