มามิย้ายบ้าน Apr 23, '09 2:27 AM

เนื่องจากคอนโดของเราอยู่ไกลออฟฟิศแม่มาก อีกอย่างคอนโดของเราอยู่ท้ายซอย แถมยังเป็นซอยตันอีกต่างหาก แทบไม่มีรถมอเตอร์ไซด์รับจ้าง หรือแท็กซี่วิ่งเข้าไป เพราะส่วนใหญ่คนอยู่ในซอยนี้จะมีรถยนต์กันหมด ทุกเช้าแม่ต้องเดินออกจากปากซอยมาเรียกแท็กซี่ไปลงสถานีรถไฟฟ้าเพชรบุรี แล้วนั่งรถไฟใต้ดินไปทำงาน เพราะพ่อต้องดูแลหนูไปส่งแม่ทำงานเหมือนแต่ก่อนไม่ได้แล้ว ขากลับก็เหมือนเดิม บางวันนั่งรถเมล์เพราะแค่ 4 ป้าย บางวันก็ขึ้นแท็กซี่ แต่วันไหนรถติดมากๆ รถเมล์ก็แน่น แท็กซี่ก็เต็ม รอรถทรมาณคอดๆ เดินทางลำบากมากมาย กลับถึงบ้านก็หมดแรงสลบเหมือด

เพื่อความสบายของแม่ และเพื่อที่จะได้มีเวลาอยู่กับมามิมากขึ้น ก็เลยตัดสินใจย้ายมาอยู่บ้านอากง แถวหัวลำโพง ตอนแรกตั้งใจจะขนของมาตอนช่วงสงกรานต์ ดันมีเหตุการณ์ไม่ปกติของบ้านเมือง ก็เลยไม่กล้าขับรถเข้ามาแถวใจกลางเมือง จริงๆ พ่อเริ่มทยอยขนของมาบ้างแล้วพวกชิ้นใหญ่ๆ

หลังจากหยุดช่วงสงกรานต์ วันที่ 16, 17 แม่ต้องไปทำงานแล้ว และแล้วเย็นวันที่ 15 ก็เลยต้องขนของใช้ และเสื้อผ้าแค่พอใช้ประมาณสองอาทิตย์มาที่บ้านอากง กังวัลเหมือนกันว่าแปลกที่มามิจะยอมหลับหรือเปล่า ก็ได้แต่พูดกับลูกว่า เรามาอยู่บ้านอากงนะ บ้านใหม่ ห้องใหม่ ทุกอย่างใหม่หมด แต่เตียงอันเดิมนะพ่อกับแม่เอาเตียงหนูมาด้วย  และที่สำคัญพ่อแม่ก็คนเดิม และยังรักอยู่เหมือนเดิมนะ และแล้วคืนแรกก็ผ่านไปด้วยดี หนูไม่ตื่นมาร้องกลางดึก โล่งอกกันไป

เป็นโชคดีของมามิมากๆ ที่พอย้ายมาปุ๊บที่หน้าบ้านเค้ามีงิ้ว เสียงดังมากกกกกกกกกกกกกกกก เล่นกัน 9 วัน 9 คืน เหลืออีกสองคืน ทนเอาละกันนะลูก เสียงมันดังจริงๆ ขนาดห้องเราอยู่ด้านหลังของบ้าน และอยู่ชั้น 3 ปิดประตู เปิดแอร์แล้วยังได้ยินเสียงลอดมา

ตอนแรกพ่อกับแม่คิดว่าจะมานอนบ้านอาม่าแค่ 2 คืน เสาร์ อาทิตย์ ก็กลับไปคอนโดของเรา คิดไปคิดมา เสาร์อาทิตย์ผ่านมาเราตัดสินใจนอนบ้านอาม่าต่อ เพื่อลูกจะได้คุ้นเคย เอากลับไปกลับมากลัวลูกจะสับสน แต่เสาร์ อาทิตย์ที่จะถึงนี้คงต้องกลับไปแล้วล่ะ ไปเอาเสื้อผ้า และของใช้มาเพิ่มอีก ค่อยๆ ทยอยๆ ขนมา นึกอะไรได้ทีก็ขนเอามาที

มาอยู่บ้านอาม่าแม่รู้สึกว่าชีวิตดีขึ้นเยอะ ไม่เหนื่อยมากกับการเดินทาง เดินประมาณ 5 นาทีก็มาถึงสถานี MRT หัวลำโพง นั่งมาสองสถานี ก็เดินอีกประมาณ 5 นาทีก็ถึงออฟฟิศ อีกอย่างอาหารการกินก็ไม่ขาดแคลน เพราะอาม่าให้เด็กขี่มอไซด์มาส่งตอนกลางวันบ้าง วันไหนอาม่ากลับมานอนที่บ้านก็หิ้วกลับมาด้วย สบายเลยแม่

คืนวันอังคารที่ผ่านมาพวกน้าๆ ที่ออฟฟิศพากันไปเยี่ยมมามิ และไปดูงิ้วกันด้วย ก่อนออกจากออฟฟิศแม่เอ็มบอกพ่อว่าอาบน้ำลูกแล้วให้แต่งตัวชุดรับแขกสวยๆ หน่อย เพราะจะมีแขกไปที่บ้าน พอไปถึงเป็นอย่างที่คาดไว้ไม่ผิด มามิอยู่ในเสื้อนอน ผ้าเตี่ยวที่ทำจากผ้าอ้อม สวยเลยลูกชั้น มันใส่ง่ายดีใช่มะล่ะพ่อ

เจอน้าๆ สี่คนรุมเล่นกับหนู หนูสร้างภาพได้ยอดเยี่ยม ไม่มีงอแง คุยอ้อแอ้ๆ ยิ้มให้น้าๆ ทุกคนเลย ผลัดกันอุ้ม ผลัดกันเอาไม้เขี่ยหลานกันใหญ่ ^_^

น้าแม็ค น้าริน น้าหนูหิ่น และน้าปราง

รูปหมู เอ้ยยย หมู่ อิอิ

รูปหมูอีกรูป

อันนี้กล้าอุ้่ม น้าแม็คขออุ้มก่อนใครเลย คนที่อุ้มน่าหวาดเสียวสุดๆ ก็น้าปรางนี่แหละ ส่วนน้าหนูหิ่นน่ะเหรอ มามิไม่ค่อยยอมเท่าไหร่ เพราะไม่ค่อยมั่นใจไม่กล้ายืนอุ้ม