วันเสาร์ที่ผ่านมาสามคนพ่อแม่ลูกตื่นแต่เช้า ไป Interactive Workshop ที่รักลูก งานเริ่ม 9 โมง ด้วยความที่เคยไปรักลูกมาแล้ว เห็นว่าที่จอดรถน้อยนิด ก็เลยรีบไปก่อนเวลา กลัวว่าจะไม่มีที่จอด พอไปถึงไม่เป็นอย่างที่คิด ที่จอดมีเหลือเฟือ
รูปนี้จากล้องพ่อสรร
พอไปถึงลงทะเบียน น้องที่รับลงทะเบียนทักทายว่าน้องน่ารักจังเลย เคยลงปกหรือยังคะ คำถามนี้อีกแล้ว ได้ยินคำนี้ทีไรแม่มานเพลีย ไปรักลูกทุกครั้งจะต้องเจอน้องๆ ที่ทำงานที่นั่นถามทุกครั้ง สงสัยเราจะไปหลายทีน้องๆ ที่รักลูกเลยคุ้นหน้ามามิล่ะมั๊ง เจอครอบครัวมี้นกและน้องเงินหยวนตอนลงทะเบียน ก็เลยขึ้นไปข้างบนพร้อมกัน
ในงานเค้าจัดเป็น 4 ฐาน แต่ละฐานมีกิจกรรม แค่ 3 รอบ รอบแรก ฟังเรื่องการทำอาหารก่อนเลย มันไม่ต้องทำอะไรแค่นั่งฟังเฉยๆ เพราะมามิหลับด้วย พอมามิตื่นขึ้นมาก็ไปฐานออกกำลังกัน พ่อกับลูกสนุกสนานกันใหญ่ ได้ท่าออกกำลังพร้อมลูกมาเล่นที่บ้านหลายท่าเลย ของเค้าดีจริงๆ นะ เสร็จจากห้องออกกำลังกาย ไปห้องที่เป็นฐานดนตรี อันนี้เหมาะสำหรับเด็กโตขึ้นมาอีกนิด มามิเข้าไปก็ได้แต่ดูๆ แต่พอดีไปเจอมี้นก มี้ปู ในห้องนั้น ก็เลยจอดอยู่ห้องนั้น พอจะไปฐานที่ 1 ที่เป็นตรวจเช็คสุขภาพ ก็หมดเวลาซะแล้ววว อดเลย มี 4 ห้อง ห้องละ 3 รอบ ยังงัยก็เข้าได้ไม่ครบ 4 น่ะ ลืมไป ไม่งั้นไม่เข้าห้องดนตรีดีกว่า
วันนี้ไปเจอบ้านเลขที่ 51 อยู่ 3 คน มี้นก มี้ปู มี้ยา มีคุณแม่คนนึงมาทักด้วยว่าคุณแม่น้องมามิหรือเปล่าคะเห็นคุณแม่บอกว่าเห็น รูปของแม่แหม่มกับน้องมามิที่เว็บก็เลยจำได้ น้องชื่ออะไรแม่แหม่มจำไม่ได้แล้ว น้องใส่หมวกแดงน่ารักมากเลยค่ะ แล้วก็เจอแม่รินกับน้องหนึ่งเดียว ครอบครัวน้องรวงข้าว ที่คุยกันที่ hi 5 ด้วย ไปงานคราวนี้คุ้มได้เจอหลายๆ คนเลยค่ะ
ก่อนกลับก็มีน้องทีมงานมาขอถ่ายรูป และสัมภาษณ์เป็นวีดีโอ ไม่รู้เอาไปลงไหนเหมือนกัน รอดูในเว็บนี้แหละค่ะ คิดว่าจะจะเก็บภาพบรรยากาศในงานมาให้ดูกัน พอจะไปขึ้นรถแวะที่บูทหนังสือแว๊บนึง ก็มีน้องที่นั่งขายหนังสือทักอีกแล้วว่าน้องหน้าคุ้นๆ เคยลงปกหรือยัง คำถามนี้อีกแล้ว แม่แหม่มเพลียจริงๆ ก็เลยบอกไปว่ายังไม่เคยลงค๊าา เคยแต่เล่นคะครแจ๋วใจร้าย น้องเค้าก็ขอถ่ายรูปไปเป็นที่ระทึกด้วย ยัยมามิจากที่มึนๆ อยู่เห็นกล้องมือถือยิ้มซะงั้น ทีตอนที่น้าน้ำเค้าถ่ายทำไมหนูไม่ยิ้มล่ะลูก
เสร็จจากที่รักลูก พ่อก็ขับพาพวกเราไปที่จามจุรีสแควร์ เอารถไปจอดที่นั่นแล้วนั่งรถไฟใต้ดินไปศูนย์ศิริกิตติ์กัน ไปดูรถเข็นก้านร่มให้มามิ แล้วพาไปแข่งคลานด้วย ไปถึงปุ๊บ มี้หยินแม่น้องพราวโทรหาบอกให้ไปเจอกันที่บูทแข่งคลาน ลงทะเบียนแล้วก็นั่งรอแข่งคลานกันตรงนั้นเลย
นั่งดูเค้าแข่งอยู่หลายรอบกว่าจะถึงตามามิ เปิดกระเป๋าดูกล้อง Lumix ปรากฏว่ามีแต่กล้องแต่ไม่ได้ใส่แบท เอาแบทออกไปชาร์จแล้วลืมใส่กลับเข้าไป ดูซิทำไปได้ไม่รู้จะก่งก๊งไปถึงไหนนะแม่ งานนี้ก็เลยไม่ได้ถ่ายรูปมาเลย ก่อนจะลงแข่ง แม่ของน้องโต้คลื่น ในชานเรือนพันทิพ เข้ามาทักทาย ก็ได้คุณแม่น้องนี่แหละ ถ่ายรูป แล้วเอาไป post ที่ชานเรือนไว้ให้ น่ารักจริงๆ เลย
ในงานเค้าจัดเป็น 4 ฐาน แต่ละฐานมีกิจกรรม แค่ 3 รอบ รอบแรก ฟังเรื่องการทำอาหารก่อนเลย มันไม่ต้องทำอะไรแค่นั่งฟังเฉยๆ เพราะมามิหลับด้วย พอมามิตื่นขึ้นมาก็ไปฐานออกกำลังกัน พ่อกับลูกสนุกสนานกันใหญ่ ได้ท่าออกกำลังพร้อมลูกมาเล่นที่บ้านหลายท่าเลย ของเค้าดีจริงๆ นะ เสร็จจากห้องออกกำลังกาย ไปห้องที่เป็นฐานดนตรี อันนี้เหมาะสำหรับเด็กโตขึ้นมาอีกนิด มามิเข้าไปก็ได้แต่ดูๆ แต่พอดีไปเจอมี้นก มี้ปู ในห้องนั้น ก็เลยจอดอยู่ห้องนั้น พอจะไปฐานที่ 1 ที่เป็นตรวจเช็คสุขภาพ ก็หมดเวลาซะแล้ววว อดเลย มี 4 ห้อง ห้องละ 3 รอบ ยังงัยก็เข้าได้ไม่ครบ 4 น่ะ ลืมไป ไม่งั้นไม่เข้าห้องดนตรีดีกว่า
วันนี้ไปเจอบ้านเลขที่ 51 อยู่ 3 คน มี้นก มี้ปู มี้ยา มีคุณแม่คนนึงมาทักด้วยว่าคุณแม่น้องมามิหรือเปล่าคะเห็นคุณแม่บอกว่าเห็น รูปของแม่แหม่มกับน้องมามิที่เว็บก็เลยจำได้ น้องชื่ออะไรแม่แหม่มจำไม่ได้แล้ว น้องใส่หมวกแดงน่ารักมากเลยค่ะ แล้วก็เจอแม่รินกับน้องหนึ่งเดียว ครอบครัวน้องรวงข้าว ที่คุยกันที่ hi 5 ด้วย ไปงานคราวนี้คุ้มได้เจอหลายๆ คนเลยค่ะ
ก่อนกลับก็มีน้องทีมงานมาขอถ่ายรูป และสัมภาษณ์เป็นวีดีโอ ไม่รู้เอาไปลงไหนเหมือนกัน รอดูในเว็บนี้แหละค่ะ คิดว่าจะจะเก็บภาพบรรยากาศในงานมาให้ดูกัน พอจะไปขึ้นรถแวะที่บูทหนังสือแว๊บนึง ก็มีน้องที่นั่งขายหนังสือทักอีกแล้วว่าน้องหน้าคุ้นๆ เคยลงปกหรือยัง คำถามนี้อีกแล้ว แม่แหม่มเพลียจริงๆ ก็เลยบอกไปว่ายังไม่เคยลงค๊าา เคยแต่เล่นคะครแจ๋วใจร้าย น้องเค้าก็ขอถ่ายรูปไปเป็นที่ระทึกด้วย ยัยมามิจากที่มึนๆ อยู่เห็นกล้องมือถือยิ้มซะงั้น ทีตอนที่น้าน้ำเค้าถ่ายทำไมหนูไม่ยิ้มล่ะลูก
เสร็จจากที่รักลูก พ่อก็ขับพาพวกเราไปที่จามจุรีสแควร์ เอารถไปจอดที่นั่นแล้วนั่งรถไฟใต้ดินไปศูนย์ศิริกิตติ์กัน ไปดูรถเข็นก้านร่มให้มามิ แล้วพาไปแข่งคลานด้วย ไปถึงปุ๊บ มี้หยินแม่น้องพราวโทรหาบอกให้ไปเจอกันที่บูทแข่งคลาน ลงทะเบียนแล้วก็นั่งรอแข่งคลานกันตรงนั้นเลย
นั่งดูเค้าแข่งอยู่หลายรอบกว่าจะถึงตามามิ เปิดกระเป๋าดูกล้อง Lumix ปรากฏว่ามีแต่กล้องแต่ไม่ได้ใส่แบท เอาแบทออกไปชาร์จแล้วลืมใส่กลับเข้าไป ดูซิทำไปได้ไม่รู้จะก่งก๊งไปถึงไหนนะแม่ งานนี้ก็เลยไม่ได้ถ่ายรูปมาเลย ก่อนจะลงแข่ง แม่ของน้องโต้คลื่น ในชานเรือนพันทิพ เข้ามาทักทาย ก็ได้คุณแม่น้องนี่แหละ ถ่ายรูป แล้วเอาไป post ที่ชานเรือนไว้ให้ น่ารักจริงๆ เลย
กลับมาถึงตอนที่คลาน พ่ออยู่ตรงจุดสตาร์ท แม่รออยู่ที่เส้นชัย พอปล่อยตัวปุ๊บ มามิก็กระดึ๊บๆ เป็นหนอนชาเขียว ไม่ยอมคลาน กระดึ๋บๆ ใหญ่มาเกือบถึงเส้นชัย ประมาณสองฟุต เจอตุ๊กตาล้มลุกขวาวหน้า หนูจอดจ้องตามันแล้วก็ร้องไห้ไม่ยอมไปซะงั้น ในขณะที่คู่แข่งหนูอีก 3 คนที่เหลือ หันหลังกลับไปหมดแล้ว เหลือแต่หนูคนเดียวที่เกือบถึงเส้นชัย หนูไปจอดร้องไห้หน้าตุ๊กตาล้มลุกอยู่ประมาณ 3 นาทีได้ จนพิธีกรหมดมุข ไม่รู้จะพูดอะไร ตายกลางอากาศ เกิดอาการเงียบไปชั่วขณะ
ทุกคนที่อยู่ข้างหลังแม่ส่งเสียงเชียร์หนูอย่างมันส์ ช่วยลุ้นกันสุดชีวิต แต่หนูก็ไม่ยอมไปต่อ คุณป้าที่อยู่ข้างหลังแม่อดรนทนไม่ไหว บอกคุณแม่ๆ เอาตุ๊กตาออกไป ๆ แม่ก็บอกไม่ได้ค่ะ ไม่ได้ ผิดกติกา คุณป้าก็ยังตะโกนอย่างต่อเนื่องว่าเอาตุ๊กตาออกไปๆ แม่ก็เรียกมามิๆ พ่อก็เรียกมามิ ๆ หนูก็ไม่ยอมกระดิก จนสุดท้ายคงไม่ไหว หนูก็กลั้นใจแหวกตุ๊กตามาหาแม่จนได้ โล่งออกไปที ไม่งั้นแม่คงเรียกหนูจนคอแหบไปแน่ๆ
รอไปซักพักใหญ่ๆ เลยเรียกแข่งรอบสองพอปล่อยตัว หนูก็หยุดที่จุดสตาร์ท ไม่ไปไหนเลย พอวิ่งมาอยู่กับแม่แล้ว หนูก็ยังอยู่ที่เดิม สรุป แพ้ตั้งแต่ไม่ออกตัว พ่อหนุมาบอกแม่ทีหลังว่าก่อนลงแอบกระซิบมามิว่ามามิอย่าคลานนะลูก แล้วหนูก็ไม่ยอมคลานจริงๆ เชื่อพ่อนะเนี่ย ไอ้ลูกพ่อ
หลังจากตกรอบสองแล้วก็ไปเดินในงาน ได้รถเข็นก้านร่มสีแดงคันใหม่ให้หนู และห่วงยางใส่คอ เอาไว้ให้หนูว่ายน้ำ กลับบ้านด้วยรถคันใหม่สีแดง หนูเห่อรถเอามากๆ แทบไม่อยากลงเลยลูกเอ้ยยย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น