เมื่อคืนอัพโหลดแท็บรายเดือนไม่เสร็จ เพราะเจ๊ส่งมาไม่ครบขาดไปสิบหน้ารวมทั้งหมดตั้ง 48 หน้าแน่ะ แถมวันนี้ต้องอัพเพิ่มแท็บรายสัปดาห์ทั้งไฮเปอร์และตลาดอีก เจ๊บอกจะส่งมาช่วงเช้า ตายละวาจะเอาเวลาที่ไหนไปอัพ เอาวะเข้าออฟฟิศเปิดเมล์ตอบเมล์ พร้อมกันอัพโหลดแท็บที่เหลือ รวม 18 หน้า แถมต้องนั่งย่อไฟล์ก่อนอัพอีก ทำไปห่วงหน้า พะวงหลังไป เพราะแอบทำงานนอกในที่ทำงาน มันจำเป็นจริงๆ ปกติก็ไม่เคยเอามาทำหรอก กลับไปทำที่บ้านทันเหลือเฟือ แต่คราวนี้ไม่ได้อ่ะดิ ต้องรีบออกไปขึ้นเครื่องกลับเชียงราย บ่ายสองกว่า ๆ ก็ต้องรีบเผ่นแล้ว
ไม่ได้กลับมานานแค่ไหนแล้ว จำไม่ได้แล้วล่ะสิว่ากลับมาครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ น่าจะประมาณปลายปีที่แล้วโน่นแน่ะ นั่นเพราะแม่ไปอยู่ที่กรุงเทพซะหลายเดือน นี่ก็จะย่างเข้าปลายปีอีกแล้วเพิ่งจะได้กลับมา เดินออกมาข้างนอก พ่อ แม่ และม่อนยืนรออยู่ ม่อนมันกลับมาก่อนหน้าวันนึง จึงไปรอรับกันพร้อมหน้าเลย ก่อนกลับบ้านแวะเดินตลาด เห็นอะไรก็น่ากินไปหมด เลยซื้อของกินพะรุงพะรังกลับบ้านซะหลายอย่างเลย ถึงบ้านหิวมากมายซัดไปจนอิ่มแปล้
กว่าจะถึงบ้าน กินข้าวเสร็จก็ปาไปสามทุ่มแล้ว วันนี้เลยยังไม่ได้สำรวจรอบๆ บ้านเลย แต่งัยบ้านเราก็ยังเหมือนเดิม ให้ความรู้สึกเดิมๆ ที่ไม่ว่าไปไหน ก็ชวนให้คิดถึง และอยากกลับมาอยู่ร่ำไป ชีวิตในเมืองกรุงนี่ช่างวุ่นวายเหลือเกิน ได้กลับมาบ้านนอกแบบนี้บ้างก็ดีเหมือนกัน กลับมาคราวนี้แค่สามวันเอง อยากอยู่ให้มากกว่านี้ อยากอยู่กินกับข้าวฝีมือแม่หลายๆ มื้อ ให้หายคิดถึงไปเลย
ถ้ามีเงินเยอะกว่านี้ คงเลือกที่จะอยู่บ้านนอกแบบนี้ดีกว่า อยู่กับแม่ มีความสุขดี แต่ด้วยอะไรหลายๆ อย่าง ก็ทำให้เราจำเป็น จำทนอยู่ในเมืองหลวงที่วุ่นวายนี้ไปก่อน...
ต่อ...
วันศุกร์ ม่อนกับพ่อไปในตัวอำเภอ ไปต่อทะเบียนรถ อยู่บ้านกับแม่สองคน แม่เลยชวนขี่มอเตอร์ไซด์ไปดูทุ่งนาของเรา ทุ่งนาที่ทำให้เราได้มีโอกาสกลับมาเยี่ยมบ้านในครั้งนี้ เพราะปู่ยกทุ่งนาแห่งนี้ให้กับพ่อ ตอนนี้เป็นชื่อปู่อยู่ แล้วพ่อจะยกให้ม่อน ม่อนก็เลยต้องกลับเชียงราย ทำเรื่องโอนนี่แหละ เราก็เลยถือโอกาสตอนน้องกลับ กลับด้วย เพราะกลับบ้านคนเดียว โดยไม่มีน้องไปด้วยก็ไม่หนุก ไปอยู่กันพร้อมหน้า 4 คน มีความสุขมากมาย
ขี่มอไซด์เลียบคลองชลประทานไปเรื่อยๆ ประมาณ ไม่ถึง 10 นาที ก็ถึงทุ่งนาของเรา พ่อทำเพิงไว้สวยเลย ของคนอื่นเค้าปูด้วยไม้ไผ่ แต่ของพ่อปูด้วยไม่กระดานเป็นแผ่น หลังคาคนอื่นมุงจาก แต่ของพ่อมุงกระเบื้อง เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปมา ที่นานี้พ่อจ้างคนมาทำทุกปี พ่อมีงานประจำอยู่แล้ว งานอดิเรกของพ่อก็คือทำนา พอหน้านาพ่อก็จะจ้างคนไปทำนา แล้วพ่อก็จะลาพักร้อน มาดูแลคนที่พ่อจ้างไปทำนั่นเอง
พ่อบอกว่าพ่อเป็นลูกชาวนา ยังงัยก็ต้องทำนา ทีนาที่ปู่ยกให้พ่อมีห้าไร่กว่าๆ ตอนนี้ข้าวในนากำลังเขียวขจี อากาศที่ทุ่งนานี่หอมกลิ่นต้นกล้า สดชื่นจริง ๆ นอนอยู่บยเพิงสูดอากาศเต็มปอด ช่างสดชื่นมากมาย ไม่มีมลพิษใดๆ เลย เพราะนาเราอยู่ไกลจากถนนใหญ่มากล้อมไปด้วยที่นาของคนอื่นหลายๆ คนเลยรวมกันเป็นผืนนาอันกว้างใหญ่ไพศาล โดยมีภูเขาเป็น Background อยู่ล้อมรอบ
หลังจากดูนาของพ่อได้ซักพัก แม่ก็พาขี่มอเตอร์ไซต์ไปต่อ ไปดูนาของแม่ที่ตายกให้แม่ 4 ไร่กว่าๆ นาของแม่จะอยู่ไกลไปอีกประมาณ 10 นาที ข้าวก็กำลังเขียวขจีเหมือนๆ กัน แต่นาของแม่จะติดคลองใหญ่ๆ พ่อ สร้างกระท่อมคล่อมคลองเอาไว้เลย แต่กระท่อมอันนี้จะไม่อลังการเหมือนของพ่อ หลังคามุงด้วยจาก พื้นเป็นไม้ไผ่ แต่กว้างขวางมาก ๆ เพราะสร้างคล่อมคลองเอาไว้ อันนี้ถ่ายรูปมาด้วย สวยเลยแหละ แบบนี้ดีเหมือนกัน คาสลิคดี ดูเข้ากับธรรมชาติที่เป็นทุ่งนามากกว่า
พ่อบอกว่า หลังจากเกษียณแล้ว พ่อก็จะทำนาไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดแรงทำนี่แหละ ไม่ได้ไปทุ่งนา เหมือนจะขาดใจ นอนหลับตาทีไรก็ฝันถึงแต่ทุ่งนา ดูพูดเข้า เวอร์จริงๆ พ่อเรา...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น