วันพุธที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

เห็นแขนขาแล้วนะ May 23, '08 9:30 PM

วันพฤหัสเป็นวันที่แย่มากๆ ท้องอืดเหมือนพุงจะระเบิด กินแอร์เอกซ์เข้าไปก็ช่วยไม่ได้ พอตอนห้าโมงเดินไปเข้าห้องน้ำ ทำธุระเสร็จจะออกจากห้องน้ำแล้ว ยังไม่ทันเปิดประตูห้องน้ำก็ต้องหันหลังไปอาเจียน

พออาเจียนแล้วมันหยุดไม่ได้ นั่งโก่งคออ้วกต่อไปแบบ Non Stop จนไม่มีอะไรเหลือในท้องสุดท้ายก็มีสีแดงๆ ออกมา เลือดนี่นา นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่อาเจียนจนหมดท้องขนาดนี้ ตอนกลางวันกินแกงส้มชะอมกุ้งไป จำได้ว่าคราวก่อนกินน้ำพริกะปิ ชะอมทอดก็เป็นแบบนี้ สงสัยจะไม่ถูกกับชะอมจริงๆ คราวหลังไม่กินอีกแล้ว

แต่นี่เป็นครั้งแรกที่มีเลือดปนออกมาเยอะขนาดนี้ชักไม่ไหวแล้วล่ะสิหมดแรง น้ำตาไหลพราก หูแดงหน้าแดง ตาแดง จมูกแดงเดินถือทิชชู่ออกมาจากห้องน้ำ ระหว่างออกจากห้องน้ำมาตรงทางเดินไปห้องน้ำเจอจอร์ชพอดี คงเห็นหน้าตาเราไม่ค่อยดี จอร์ชถามว่า Are you OK?ไอ้ครั้นจะตอบว่า I'm ok ก็ไม่น่าจะได้ หน้าตามันฟ้อง ก็เลยบอกไปว่า ไม่ค่อยจะดีเพิ่งอ้วกไป จอร์ชเลยบอกให้รีบกลับบ้าน ก็เลยบอกว่าเนี่ยกำลังจะกลับแล้ว เดี๋ยวเรียกแท็กซี่กลับ

แต่เจ้านายคนดีก็ไม่ได้วางใจ วิ่งไปตามรินท์กับปอนด์มาดูบอกให้รินท์ไปส่งขึ้นรถแท็กซี่ที ไม่ไว้ใจให้เดินลงไปคนเดียว รีบปิดคอม เก็บข้าวเก็บของกลับบ้าน โดยมีรินทร์เดินลงไปส่งข้างล่างตึก เมื่อวาน (วันศุกร์) เก๋ออนเอ็มมาถามว่าหลายคนสงสัยว่าจอร์ชรู้ได้งัยว่าพี่แหม่มอ้วก....คงคิดว่าจอร์ชเข้าห้องน้ำผู้หญิงกันล่ะสิ พวกนี้เนี่ย

เมื่อวาน (วันศุกร์) เป็นวันที่หมอนัดพอดี อุตสาห์นัดหมอเป็นวันอาทิตย์แล้วนะ เพราะไม่อยากโดดงาน แต่คุณพยาบาลก็ยังโทรมาเลื่อนเป็นวันศุกร์จนได้ บอกเสาร์ อาทิตย์คุณหมอไม่ว่าง ไม่เข้ามา แถมเภสัชกรจ่ายยามาแค่วันศุกร์เย็นเองเลยต้องโดดงานไปเจอหมออีกแล้วเรา แล้วหมอก็นัดตรวจตอน 11 โมงทุกที ตรวจเสร็จกว่าจะไปกินข้าว กว่าพี่บิ้นจะไปส่งที่ออฟฟิศ บ่ายพอดี ไม่ต้องไปทำงานทำการกันตรวจเสร็จก็คงต้องกลับบ้านเหมือนเคย

วันนี้พอไปถึงนึกว่าจะเป็นคนแรก เพราะไปถึงตอน 11 โมงตรงเป๊ะ เหมือนที่คุณพยาบาลบอกว่านัดให้ตอน 11 โมงนะ ตั้งใจว่าวันนี้ตรวจเสร็จจะเข้าออฟฟิศไปทำงาน ที่ไหนได้ ถามไปถามมาเป็นคิวที่ 4 พี่บิ้นโมโหมาก บอกต่อว่าคุณพยาบาลว่านัดเวลาแล้วทำไมต้องมานั่งรออีก พยาบาลบอกว่าใครมาก่อนก็ได้คิวก่อน จองเวลาก่อนไม่ได้ ยิ่งทำให้หงุดหงิดใหญ่เลย พี่บิ้นเลยบอกว่าจะเปลี่ยน รพ. เจอนัดวันธรรมดา รอหมอนานทุกครั้งแบบนี้ไม่ไหวแน่ๆ

แต่วันนี้รอไม่นานหมอก็เรียกตรวจ การตรวจครั้งนี้เป็นการตรวจอัลตร้าซาวน์ผ่านช่องคลอดเป็นครั้งสุดท้าย เพราะครั้งต่อไปมดลูกจะลอยตัวขึ้นไป และท้องเราจะโตมากนั้น จะเป็นการอัลตร้าซาวน์ผ่านหน้าท้อง การอัลตร้าซาวน์นี่ดีมากๆ เลยทำให้เราเห็นพัฒนาการของเด็ก

ครั้งนี้ลูกมีขนาดเกือบ 3 ชม. พอสอดแท่งอัลตร้าซาวน์เข้าไป เห็นแขนขาอันเล็กๆ ของลูกเคลื่อนไหวไปมา เหมือนกำลังว่ายน้ำอยู่ คุณหมอยิ้มใหญ่เลย แม่เห็นแล้วตื่นเต้นมากมาย คุณพ่อก็คงไม่แพ้กัน หมอชี้ให้ดูว่าตรงสมองของเด็กจะสั่งการให้แขนขาน้องเคลื่อนไหวได้ หมอบอกว่าแสดงว่าคุณแม่ทานอาหารเข้าไปน้องสามารถนำไปใช้ได้หมด และถือว่าพัฒนาการ และโภชนาการดีมาก หมอบอกว่าถ้าเด็กพัฒนาการไม่ดี จะขยับได้แต่แขน แต่ขาไม่ขยับ แต่ลูกของเราดิ้นใหญ่เลยเป็นอาการที่ดีมาก มดลูกหนา และแข็งแรงดี เส้นเลือดที่เห็นตอนคราวก่อนหายไปแล้วถุงน้ำคล่ำเป็นรูปวงกลม ถือว่าสมบูรณ์มาก เพราะถ้าไม่สมบูรณ์ หมอบอกว่าจะแฟบๆ เป็นรูปรีๆ การตรวจคราวนี้คุณหมอพอใจมาก ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ อธิบายยาวเหยียดเลย คราวนี้ไม่ต้องโดนฉีดยา

หมอให้ดูทั้งภาพสองมิติ และภาพสี่มิติ ภาพสองมิติ พอปริ้นออกมาจะมองไม่ค่อยเห็นเหมือนที่เราเห็นในจอ แต่พอเป็นภาพสี่มิติ ก็จะเห็นเป็นเค้าโครงรูปร่างรางๆ ต้องใช้จินตานาการในการดูเล็กน้อย ก็จะมองเห็นเป็นหัว ตัว แขนขา ของน้อง

ภาพสี่มิติ

ภาพสองมิติ


ภาพสองมิติ
คุณหมอบอกว่าอาการคุณแม่แข็งแรง และไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง จากการที่เคยนัดสองอาทิตย์ครั้ง คุณหมอเลยเลื่อนไปเป็นสามอาทิตย์ คราวนี้คุณหมอนัดให้เป็นวันเสาร์ ไม่รู้จะให้พยาบาลโทรมาเลื่อนนัดอีกหรือเปล่านะ แต่ช่างเหอะ อีกนานเลย

หลังจากตรวจเสร็จก็รอรับยา พี่บิ้นดีใจใหญ่เลยพูดใหญ่เลยว่าดิ้นด้วยๆ ว่ายใหญ่เลย แล้วถามว่ายังคิดจะเปลี่ยน รพ. หรือเปล่า ไม่รู้สิ พอเข้าห้องตรวจ พยาบาลมาคุย มาขอโทษที่ทำให้รอนาน พอเจอหน้าคุณหมอ เห็นคุณหมอพูดคุย ยิ้มแย้มแล้ว ก็ไม่อยากเปลี่ยนแล้วล่ะ ช่างเหอะ แบบนี้ก็ดีแล้ว คุณหมอน่ารักดีคราวนี้ยาเยอะมากเพราะตั้งสามสัปดาห์ เห็นยาแล้วอยากจะอ้วก ให้ตายสิ เยอะจริงๆ แต่ยังงัยแม่ก็ต้องอดทน ทานมันให้หมดเพื่อลูก

ตรวจเสร็จไปกินก๋วยเตี๋ยวอนามัยที่ RCA เหมือนเคย ระหว่างทานก๋วยเตี๋ยวก็มีโทรศัพท์เข้ามาหาพี่บิ้น จะมีทีวีมาส่งตอนบ่ายสามโมง พี่บิ้นไปสั่งซื้อทีวีอันใหม่ให้ เอาไว้ในห้องนอน คงเห็นเราใช้ชีวิตอยู่บนเตียงมากกว่าการออกมาข้างนอก ก็เลยซื้อทีวีมาติดให้ ต้องขอบคุณคุณพ่อที่น่ารักจริงๆค่ะ
ตอนแรกยังลังเลๆ ว่าจะเข้าออฟฟิศดี หรือกลับบ้านดีเพราะฝนก็ตกลงมาหนักเลย ก็เลยตัดสินใจกลับบ้านไปรอเค้ามาส่งทีวีดีกว่า กลับถึงบ้านก็หมดแรงนอนแหม๋บบนเตียง ซักพักก็เรียกให้พี่บิ้นเอาคอมมาให้ที่เตียงเปิดเมล์ ตอบเมล์ซะหน่อย เพราะถ้ามีปัญหาอะไรจะได้แก้ให้เสร็จวันนี้ ไม่งั้นuser ต้องรอถึงวันจันทร์โน่นเลย ไม่ดีแน่ๆ

ทีวีมาส่งเสร็จก็นอนดูทีวีพักใหญ่ พอตกเย็นไม่ไหว ปวดหัว ก็เลยปิด เลิกดูทีวีมันซะเลย ฟังเพลงทางวิทยุดีกว่า ว๊าาาา แย่จังเป็นคนไม่ค่อยชอบดูทีวีซะด้วย อุตสาห์ได้ทีวีใหม่มา เอาเหอะ มันก็มีบางรายการล่ะน่ะที่อยากดูก็ไม่ต้องออกมาดูข้างนอก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น