เมื่อวานช่วงเช้าไปประชุมที่ตึกฟอร์จูน หลังจากกินข้าวเสร็จก็นั่งรถไฟใต้ดินกลับออฟฟิศพร้อมกับแตงโม ลงที่สถานีสีลม เดินกลับมาที่ตึก ระหว่างทางเดินมาตึกก่อนถึงหน้าตึกอับดุล จะเป็นทางเดินแคบๆ ถ้าเดินคู่กันสองคน คนข้างหลังจะเดินแซงไม่ได้
เราเดินคู่มากับแตงโม เดินคุยกันมาเรื่อยๆ อากาศร้อนมากมาย เดินคุยกันไปก็จ้ำไปเรื่อย ๆ ไม่ได้เดินช้าผิดปกตินะ เพราะมันร้อน อยากถึงออฟฟิศกันเร็วๆ ตอนเดินอยู่ ก็สังเกตว่ามีผู้ชายคนนึงเดินตามหลัง ท่าทีก็ไม่ได้รีบ เราก็เดินคุยกันไปเรื่อยๆ เพราะทางเดินแคบๆ นั้นค่อนข้างยาวพอสมควร
ถามว่า : ถ้าทางเดินแคบๆ มีคนเดินตีคู่กันอยู่ แล้วคุณรีบ คุณอยากจะเดินแซงไป คุณจะทำงัย
ถ้าเป็นเรา เราก็จะทำท่าเดินรีบๆ เข้าไปใกล้ ๆ ทำท่าอยากจะแซง เค้าก็จะหลีกทางให้อัตโนมัติ หรือ ถ้ายังไม่รู้ตัว ก็แค่พูดขึ้นมาว่า โทษค่ะ ขอทางหน่อยค่ะ ก็จบใช่ป่ะ
เราเองก็ผิดที่เดินคู่กัน คุยกันไป....อาจจะขวางทางเค้า แต่.....แค่พูดหรือทำ อย่างที่เราบอกไป มีเหรอเราจะไม่หลีกทางให้
แต่....สิ่งที่ไอ้เลวนี้ทำคือ เดินตามเรามาเรื่อยๆ จนอีกประมาณ 5 ก้าวจะถึงเส้นทางที่กว้าง มันเอาเท้ามาเตะที่รองเท้าของเรา พอเราโดนเตะเข้าที่รองเท้า เราก็หันไปมองหน้ามัน มันก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เมินหน้าไปทางถนน เราก็เลยคิดว่า อืม...เราอาจจะสะดุดโดนอะไรซักอย่าง แต่ถ้ามันทำท่ารีบ แล้วบอกว่าขอทางหน่อย เราก็จะหลบให้ แต่มันก็เฉยๆ เราก็เดินต่อ
ระหว่างเดินต่อไปนั้น ก้าวต่ออีกแค่ 2 ก้าว เสียงแตงโมร้องโอ้ยยย..
พอสิ้นเสียงร้องของแตงโม ก็สุดทางเดินแคบๆ ทันที มันก็เดินแซงไป เราก็หันไปถามแตงโมว่าแตงโมโดนเตะขาเหรอ แตงโมบอกว่าใช่พี่ อ้าววว งั้นตะกี้ที่กรูโดนก็ไม่ใช่บังเอิญ มันตั้งใจนี่หว่า ระหว่างที่เราตกใจ ปนอึ้งกับการกระทำของมัน แล้วหันมาถามกันอยู่นั้น มันก็เดินลิ่วหายไปในฝูงชนตรงหน้าตึกอับดุลไปซะแล้ว
ไม่รู้จะทำงัย โกรธแม่งฉิ๊บหาย อะไรจะเลวได้ปานนั้น จำหน้าตามันได้ดีเลยแหละ ตอนที่มันเตะขาเราแล้วหันไปมองมัน แต่งตัวดีเลยนะ กางเกงสแลก รองเท้าหนัง เสื้อเชิ้ต แต่เหี้ยยยยยย ได้ใจ มันเที่ยวเตะขาคนอื่นแบบนี้ ถ้าเกิดเราล้มหัวฟาดขึ้นมาจะทำงัยวะ
แสดงว่ามันตั้งใจจะทำร้ายเรา เพราะมันมาทำตอนที่มันมีโอกาสจะหนีไปได้ทันที แน่จริงตะกรูตรงกลงทางดิวะ จะได้เอารองเท้าส้นสูงปาหัวแม่งเลย.....แสดดดดดดดดดดดดดด
สังคมไทย ถ้อยที ถ้อยอาศัย พูดจากันดีๆ ไม่มีแล้วเหรอ....หรืออากาศมันร้อนมากไปทำให้คนกลายเป็นหมาบ้าไปซะได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น