พ่อหนูบอกว่าผมยาวแล้วอยากตัดผม เมื่อวานก็เลยรีบออกจากออฟฟิศตั้งแต่ห้าโมงนิด เพื่อจะกลับบ้านมาดูหนูแล้วให้พ่อแว๊บออกไปตัดผม เดินไปถึงหน้าปากซอย เสียงโทรศัพท์ดัง เสียงริงโทนนี้พ่อหนูนี่น่า ในใจคิดว่าน่าจะโทรมาถามว่าถึงไหนแล้ว เพราะบอกไว้ว่าวันนี้จะรีบกลับ
พอรับสายได้ยินเสียงมามิร้องดังมาก แต่ก็ไม่คิดไร เพราะคิดว่าร้องไห้งอแงธรรมดา คำแรกที่พ่อถามแม่คือ ถึงไหนละ ก็บอกไปว่าเนี่ยอยู่หน้ากสิกร ใกล้ถึงแล้ว พอได้ยินว่ามามิตกเตียงเท่านั้นละ แม่จะเป็นลม บอกพ่อว่ารีบพาไปหาหมอเลย แล้ววิ่งแบบไม่คิดชีวิตจากปากซอยไปถึงบ้าน เปิดประตูบ้านทิ้งไว้รอเผื่อต้องออกไปเลย แล้วรีบวิ่งจากชั้น 1 ไปถึงชั้น 4 แบบไม่ลืมเหนื่อยไปเลย ไปถึงพ่อเค้าอุ้มลูกอยู่ รีบคว้าลูกมาอุ้มก่อนเลย
ซึ่งตอนนั้นหนูก็กระซิก กระซิก ไม่ร้องเสียงดังแล้วล่ะ ส่งเสียงแงๆ ออกมาเป็นพักๆ พยายามจับ ๆ คลำๆ แขน ขา จับหัวลูกดูว่ามีตรงไหนแดง ตรงไหนเจ็บหรือเปล่า หลอกล่อให้ยิ้มก็ยังยิ้มได้อยู่ จับนั่งลงบนเตียงก็นั่งได้ปกติ แขนทั้งสองข้างก็หยิบโน่นหยิบนี่ได้ ไม่เป็นอะไร
สอบสวนพ่อ พ่อบอกว่าลูกนอนหลับอยู่ ปกติจะนอนประมาณครึ่งชั่วโมงถึงจะตื่น ก็เลยทิ้งลูกไว้บนเตียง แล้วแว๊บลงไปหุงข้าว ได้ยินเสียงร้องวิ่งขึ้นมาลูกตกลงไปนอนแอ้งแม้งข้างล่างเรียบร้อย ส่งเสียงร้องดังลั่น
นั่งสังเกตอาการกันพักนึงไม่มีอะไรผิดปกติ ให้กินนมก็กินได้เยอะ กินเสร็จก็เล่นได้ จับไปอาบน้ำก็ไม่งอแง อาบน้ำเสร็จพาไปเล่นห้องอาม่าก็กระดึ๊บไปกระ ดึ๊บมาส่งเสียงร้องกรี๊ดๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนกลางคืนก็กินนมได้ตามปกติ นอนหลับได้เป็นปกติ ลูกนอนหลับอยู่แม่ไม่ค่อยว่างใจเท่าไหร่ ต้องคอยแอบชะโงกตัวไปดูบ่อยๆ กลัวมากๆ
เพราะลูกพูดไม่ได้ เค้าบอกเราไม่ได้ว่าเค้าเจ็บตรงไหน สอบสวนไม่ได้ด้วยว่าตอนตกลงไปน่ะ ตกลงไปอีท่าไหน อยากจะให้สาธิตให้ดูอีกซักรอบว่าลงไปยังงัย แม่จะได้รู้ว่าหนูเจ็บตรงไหน อิอิ
อ่านบอร์ดทุกครั้งที่มีคนมาเขียนว่าลูกตกเตียง ก็จะคอยบอกพ่อเค้าว่าดูลูกให้ดีนะ อย่าทิ้งไว้บนเตียงเด็ดขาด เด็กเล็กๆ นี่ประมาทไม่ได้เลยจริงๆ คลาดสายตามเราแว๊บเดียว ก็สามารถเกิดอะไรที่เราไม่สามารถคาดเดาได้ เมื่อก่อนเสือเล่าให้ฟังว่าน้องเอ๋ยตกเตียงทั้งๆ ที่เอาลูกนอนตรงกลาง แต่ลูกตื่นก่อนพ่อแม่ไม่ตื่น เค้าก็คลานลงมาข้างล่าง แล้วก็ตกลงไป เห็นมะขนาดว่ากันไว้ของฝั่งแล้ว ยังลอดไปได้ทางด้านล่างได้เลย
อาม่ามีโวยใส่พ่อหนูไปพักนึง ว่าลูกนอนตอนกลางวันทำไมไม่เอาลูกใส่เพลเพน ปล่อยลูกนอนบนเตียงทำไม แม่แอบสวสารพ่อเค้าเหมือนกันนะเนี่ย แม่เชื่อว่าครั้งนี้คงเป็นบทเรียนอย่างดีสำหรับพ่อแล้วล่ะ ต่อไปคงไม่กล้าให้ลูกคลาดสายตาอีกแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น