วันจันทร์ที่ผ่านมาโดดงานอีกแล้ว พามามิไปฉีดวัคซีนครบหกเดือน ตอนแรกหมอนัดวันเสาร์ และแล้ววันพฤหัสก็โทรมาเลื่อน ทุ๊กที โรงพยาบาลนี้ นัดวันเสาร์ อาทิตย์ทีไร เลื่อนตลอดๆ ตั้งแต่ท้องยันคลอด แล้วจะนัดทำไมหว่า บอกไปเลยว่าไม่รับนัด เสาร์ อาทิตย์ พอดีวันศุกร์ช่วงเช้าคุณสน รักลูก โทรมาให้พาน้องมามิไปเทสหน้ากล้องอีกรอบวันจันทร์ช่วงไหนก็ได้ เลยเลือกที่จะไปช่วงเช้า แล้วโทรไปเลื่อนนัดหมอเป็นตอนบ่าย ค่อยยังชั่วโดดงานวันเดียวค่อยคุ้มหน่อยไปสองที่
เช้าวันจันทร์หลังจากที่เค้าเอาตู้เสื้อผ้ามามิมาส่งเสร็จแล้ว ก็รีบแต่งตัวแล้วพาลูกไปที่ออฟฟิศรักลูก ไปถึงโน่นก็เกือบเที่ยง เค้าพาไปห้องสตูถ่ายรูปๆ ครวนี้จับหนูนั่งถ่ายรูป นั่งได้นานเชียว หนูให้ความร่วมมือดีมาก ยิ้มแย้มตลอด หนูคึกมาก จับนอนคว่ำก็กระดึ๊บๆ ใหญ่เลย มีจับถอดเสื้อผ้าถ่ายอีกแล้ว ถ่ายเสร็จก็คุยกับคุณสนซักพักก็พอลูกกลับ
หลังจากคุยกับคุณสนแล้ว คงยากที่มามิจะได้ลงปก เพราะเท่าที่ดูปกรักลูก 95% เด็กลูกครึ่ง 99% เด็กอวบๆ อ้วนๆ แต่มามิของเราตอนนี้หนูผอมเพรียวเชียว ปกหน้าไม่มีทาง ปกหลังไม่มีที่เอาไว้ขายโฆษณาแพงๆ ผอมเพรียวแบบหนูนี่แม่ว่าต้องสันปกแน่นอน แถมไม่ได้เป็นลูกครึ่งที่มีพ่อเป็นฝรั่งค่ะ หน้าหนูออกเอเซียขนาดนี้ เป็นยัยหมวยตาโต
คุณสนเค้าพูดถึงว่าอยากเอาลูกเข้าโมเดลลิ่งหรือเปล่า เค้าไม่ถนอมน้องนะ แล้วต้องขยันพาน้องไปแคส ผมลูกเราสวยๆ เค้าอยากจะกร้อนผมลูกเรา ก็ทำเลย พ่อแม่ก็ต้องปล่อยให้เค้าทำไป ก็ได้แต่ทำใจ ฟังดูแล้วแม่คงทำไม่ได้ คงไม่อยากให้หนูไปเข้าโม แม่คงไม่มีเวลาพาหนูไปแคส แล้วอีกอย่างสงสารลูก
ขนาดที่รักลูกเค้าจับหนูถอดเสื้อผ้าถ่ายรูปนานไปนิด ประมาณ 5 นาทีได้ แม่ยังแอบสงสารลูกเลย จะให้ทำมากว่านี้คงทำใจลำบาก ก็อย่างว่าพวกโมเดลลิ่งมันเป็นรายได้ของเค้า พอเราเข้าสังกัด เค้าก็ต้องขยันหางานให้เรา มีแคสติ้งที่ไหน ก็ต้องมาบอกให้เราเอาลูกไป
ก็อยู่มันแบบนี้แหละ มีใครติดต่อมาน่าสนใจ และไม่ลำบากอะไรก็จะลองไปดูได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ไม่ซีเรียส แต่ถ้าไม่มีใครติดต่อมา ก็ไม่เป็นไร ลูกดัง ลูกเล่นละคร ถ่ายแบบ ถ่ายโฆษณา พ่อแม่ก็ปลื้ม ก็ดีใจ แต่หนูยังเล็กยังพูดไม่ได้ บางทีหนูอาจจะไม่ชอบก็ได้ ใครจะไปรู้
ก็อย่างงานละครที่หนูได้ไปเล่นมาก็ได้มาแบบส้มหล่น อันนี้ต้องขอบคุณคุณสนเค้าด้วยที่นึกถึงลูกเรา แนะนำลูกเราไป แล้วพอไปเค้าก็เลือกหนู
เสร็จจากที่รักลูก ก็มาที่โรงพยาบาลต่อถึงตอนเกือบบ่ายโมง ไม่มีใครรอคิวอยู่เลย ไปถึงเจอคุณพยาบาล ชั่งน้ำหนักวัดส่วนสูงเสร็จก็เจอหมอเลย หนูหนัก 7 กก. กับอีก เกือบๆ สองขีด สูง 67 รอบหัว 45 รอบอก 42 ยัยทวีตตี้หัวโต หัวโตกว่าอกอีกแน่ะ แม่ก็กลัวว่าจะผอมไป แต่คุณหมอบอกน้องสมส่วนนะ น้องตัวยาว ก็เลยดูไม่อ้วน เชื่อคุณหมอละกัน
ไปเจอคุณพยาบาลทุกคนชมหนูว่าน่ารัก เจอคุณหมอ คุณหมอก็บอกหนูน่ารักเหมือนตุ๊กตา มีหนังสือเล่มไหนมาจีบหนูลงปกบ้างหรือเปล่า ก็บอกคุณหมอไปว่ายังไม่มี แต่ไปเล่นละครเป็นลูกแจ๋วกับคุณชายมา คุณหมอไม่ได้ดูหรอก แต่บอกว่าจะไปเปิด you tube ดู
หลังจากคุณหมอตรวจพัฒนาการของหนูก็มาถึงตอนสำคัญ คือฉีดยา หมอหลอกล่อหนูให้เล่นพักนึงก็จับหนูนอนลง ทีนี้คุณพยาบาลก็เดินเข้ามาช่วยจับหนู หนูก็คงคิดว่าพี่เค้าจะมาเล่นด้วย หนูก็หันไปมองยิ้มให้พี่เค้า พอเค้าจับตัวหนูปุ๊บคุณหมอเอาเข็มจิ้มขาปั๊บ ตาหนูยังมองคุณพยาบาลอยู่เลย ก็เลยไม่ทันรู้ตัว ได้แต่ร้องแอ๊ๆ ออกมาทีเดียว คุณหมอฉีดยาเสร็จก็อุ้มขึ้นมากอดหนูไม่ร้อง แต่หนูไม่เอา โผเข้ามาหาแม่ทันทีเลย ดีจังคราวนี้ไม่ร้องเพราะมัวแต่จะเล่นกะคนอื่น คราวก่อนตอน 4 เดือนร้องโรงพยาบาลแทบแตก
ฉีดยาเสร็จก็ออกมายิ้มทักทายกับคุณหมอ คุณพยาบาลข้างนอกต่อ ใครชมหนู ใครทักหนูก็ยิ้มให้ตลอดเลยไม่เจ็บแผลเลยใช่มะแม่ PR ตัวน้อย นางแบบสันปกของแม่
แต่พอกลับมาถึงบ้านจับอาบน้ำงอแงมาก อาบน้ำเสร็จกินนมก็งอแงร้องตลอด ทำไมความรู้สึกช้านักก็ไม่รู้ เพิ่งจะมาเจ็บแผลหรืออะไรก็ไม่รู้อยู่กับพ่อกับแม่งอแงมากกก พออาม่ากลับมา พาหนูไปห้องอาม่า เจออาม่า อากง ตั๋วแปะ หนูก็ยิ้มเริงร่ากระดึ๊บไปกระดึ๊บมา ไม่งอแงเลยซักนิด แม่ยังงงๆ อยู่เลย ว่าไอ้เด็กงอแงคนตะกี๊มันหายไปไหนหว่า เร็วเหลือเกิน สร้างภาพนะเรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น