หลังจากเธอและพ่อแม่ก้าวเข้าอุโมงค์แห่งหนึ่ง ครอบครัวของเธอได้หลุดเข้าไปยังเมืองร้างที่ไม่พบเห็นผู้คน แต่กลับมีอาหารวางเรียงรายอยู่ตามบ้านหลังต่างๆ พ่อแม่ของเธอไม่รอช้าที่จะเข้าไปกินอาหารจานโอชะที่วางตามโต๊ะ ในช่วงเวลาที่กินอย่างตะกละตะกลาม ไม่นานพ่อแม่เธอก็กลายเป็นหมู!
และนั่นคือจุดเริ่มต้นที่ตัวเธอก็ได้เข้าไปสู่ดินแดนพิศวง อันเป็นที่อยู่ของตัวประหลาดและเทพต่างๆ พร้อมกับหาทางแก้คำสาปนี้ให้ได้ก่อนที่พ่อแม่เธอในร่างหมูจะถูกนำไปเป็นอาหาร เงื่อนไขหนึ่งที่จะช่วยในการแก้คำสาปและเข้าไปอยู่ในเมืองแห่งนี้ได้ คือ เธอต้องแลกกับการให้ชื่อตัวเอง กับแม่เฒ่ายูบาบา ผู้เปรียบเสมือนหัวหน้าของสถานที่แห่งนั้นเพื่อให้ได้งาน เธอได้ชื่อใหม่มาคือ เซน งานของเธอมันช่างดูหนักหนาและยากเกินกว่าเด็กคนหนึ่งจะทำได้
เหตุการณ์ครั้งนี้แปรเปลี่ยนชิฮิโร่จากเด็กที่ยังไม่โต ดูเหมือนจะเกียจคร้าน ไร้มารยาทในตอนแรก (ตอนต้นเธอไม่รู้จักแม้แต่การขอบคุณหรือเคาะประตู) ให้เธอรู้จักและเข้ามาอยู่ในโลกของผู้ใหญ่มากขึ้น เทียบได้กับการที่เด็กๆ เริ่มจะเติบโตกลายเป็นผู้ใหญ่ การเรียนรู้หลายสิ่งที่พวกเขาต้องเผชิญที่มันไม่ได้มีในโลกของเด็กๆ เช่น การทำงาน , การเซ็นจ้างงาน , การถูกเอาเปรียบ ฯลฯ การก้าวเข้าสู่อุโมงค์แห่งนี้ก็เหมือนกับการก้าวผ่านช่วงวัยจากเด็กเป็นผู้ใหญ่ โดยเธอและคนดูจะได้พบเรียนรู้ชีวิตในแง่มุมที่ไม่เคยได้รู้มาก่อน
เป็นหนังการ์ตูนที่ดีมาก สนุก แฝงด้วยปรัชญามากมาย แต่ไม่ค่อยตั้งใจดูเท่าไหร่ ดูไปเล่นเกมไป..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น