เมื่อวานระหว่างที่นั่งกินข้าวกันเสร็จแล้ว ก็มีพูดกันถึงเรื่องร้านปาเต๊ะ ว่าอาหารอร่อยยกเว้นปลา และอาหารทะเล แล้วมีใครคนนึงพูดมาว่าเสียอย่างเดียวห้องน้ำมีน้อยไปหน่อย
พี่แขกของเราก็พูดขึ้นมาว่า "เออเนี่ยเราเลยต้องเดินไปขี้ที่ยูเนี่ยนมอลล์"
เปิ้ลพูด " พี่โยเนี่ยชอบไปลองห้องน้ำหลายๆ ที่เลยนะ คราวก่อนไปกินโออิชิ ก็ไปขี้ที่นั่น"
โยพูด " เออ ใช่ๆ พออันใหม่มันเข้ามา อันเก่ามันก็ถูกขับไล่ออกมาเลย"
***เออขี้ง่ายดีแฮะ แล้วทำไมพูดถึงเรื่องขี้กันบนโต๊ะอาหารเนี่ย ดีนะที่อิ่มกันแล้ว แต่สงสารไอ้โต๊ะข้างๆ ที่มันยังไม่อิ่มเนี่ยดิมันจะคิดตามกันมะเนี่ย***
โยพูดขึ้นมาอีก " ทำไผู้หญิงขี้ยากกันจัง บางทีสองสามวันไม่ขี้ทำได้งัยแฟนผมก็เป็น พี่เป็นมะ"
เออ พี่ก็เป็นหว่ะ พี่บิ้นชอบพูดประจำว่าเธอนี่ช่างไม่มีวินัยเอาเสียเลย ปวดไม่ปวดถึงเวลามันต้องขี้ ไปนั่งๆ เดี๋ยวมันก็ไหลออกมาเอง จะเก็บเอาไว้ทำไมเนี่ย เอ้อ พูดแปลกแฮะ ไม่ปวดมันจะไหลมาได้งัย ต้องรอมันปวดก่อนดิแล้วค่อยวิ่งไปขี้จะได้ไม่เสียเวลา
แล้วพี่บิ้นเนี่ยประจำเลย ชอบมาดมๆ ดมเสร็จมักจะพูดว่า นี่เธอไม่ขี้มากี่วันแล้ว สามวันแล้วใช่มะ กลิ่นมันออกมาจากผิวหนังเธอแล้ว ก็จริง ไม่ได้ขี้มาสามวันแล้ว แต่ไม่เหม็นนะ ไอ้เราก็ดมๆ ใหญ่เลย ไม่เห็นมันจะเหม็นตรงไหน ออกจะหอม ได้กลิ่นได้งัยวะ ไม่ใช่มั๊งกลิ่นปากป่าวพี่ ปวดฟัน พี่แกก็ยืนยันว่าไม่ใช่ ปากไม่เห็นเหม็นกลิ่นขี้ออกมาจากตัวเธอนั่นแหละ เหวอออ ก็จะให้ทำงัยอ่ะ มันไม่ปวดนี่หว่า ถ้าปวดขึ้นมา ห้องน้ำที่ไหน ก็ขี้ได้ทั้งนั้นแหละ ขอให้สะอาด มีทิชชู่ใช้ก็พอไม่ได้เลือกว่าจะต้องเป็นห้องน้ำของที่บ้านเท่านั้นนะ
ไม่เหมือนไอ้เจ้าเหมียวปวดขี้ทีไรมันไม่เคยคิดจะขี้ที่ออฟฟิศเก็บเอาไปไว้ดม ไว้กินที่บ้านหรือที่หออย่างเดียวเลย ถึงขั้นนั่งมอไซด์กลับไปขี้ที่บ้านแล้วกลับมาออฟฟิศอีกทีก็ยังเคยมี ถามว่าทำไม มันบอกว่าเคยมีประสบการณ์แย่ๆ จากการใช้ห้องน้ำ เพราะว่ามีอยู่ครั้งนึงเมนส์มา แถมท้องเสียอีกต้องใชทิชชู่เช็ด ไม่รู้จะเช็ดยังงัย ก็ว่ากันไป...
ใกล้ๆ ห้าโมงครึ่งฟ้ามืดมาอีกแล้ว ทำไมมันชอบตกตอนเลิกงานวะเนี่ย อยู่มาทั้งวันทำไมไม่รู้จักตก รีบเก็บของลงไปพร้อมปราง ไปถึงข้างล่างไม่ทันแล้ว มันมามาแล้วล่ะแถมลมแรงด้วย ทำงัยได้ลงมาแล้ว ไม่กลับขึ้นไปแล้วล่ะ แล้วสองคนก็กางร่มเดินไปขึ้นรถไฟใต้ดินกลับด้วยกัน พอไปถึงสถานีก็เปียกปอนไปตามกัน
พอกลับถึงบ้านนึกว่าไม่มีใครอยู่เปิดกุญแจแล้วผลักเข้าไป ดังกึง แสงไฟลอดออกมา ได้ยินเสียงทีวี มีคนอยู่นี่หว่า คล้องโซ่ไว้ เข้าไม่ได้ กดกริ่งปิ๊งป่อง ยืนรอซักพัก เงียบ....อะไรวะ ทำไมไม่ยอมมาเปิดร้อนนะเฟร้ย กดอีกสามที ปิ๊งป่องๆๆ ได้ยินเสียงดังออกมาเดี๋ยว แล้วพี่บิ้นวิ่งมาเปิด พร้อมกับพูดว่า
"อะไรเนี่ยคนกำลังขี้อยู่ "
" ก็แล้วทำไมคล้องโซ่เอาไว้ล่ะ ไม่รู้เหรอว่าพอเรากลับมาเปิดเข้าไม่ได้" อะไรเนี่ยวันๆ ก็เอาแต่ขี้ๆ
กินข้าวเสร็จดูหนังเรื่องซาแปะ "300" อ่ะนะ ดูได้ประมาณชั่วโมงไม่ไหวฟันกันเลือดสาด ตายเกลื่อน โหดไปป่าว เลยเดินเข้าห้องไปโทรคุยกะแม่ดีกว่า ดูไม่ไหวจริงๆ กลัวจะฝันร้าย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น