ฉันเคยเกือบ พลาดสิ่งที่ดีที่สุด ในชีวิต
I'd almost nearly missed the best thing in my life.
I'd almost nearly missed the best thing in my life.
หากในวันที่ฉันล้มอยู่ ไม่มีหนึ่งใจของเธอ
If during the days when I was falling, I didn't had that one heart of yours.
If during the days when I was falling, I didn't had that one heart of yours.
ฝันคงจบ หลายสิ่งที่ดีคงหมดทางได้เจอ
My dreams would probably cease; the various good things in my life would
My dreams would probably cease; the various good things in my life would
probably be impossible to find.
หนึ่งกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ ไม่ลืมได้เลย...
The one great encouraging heart ; I can't forget it at all.
The one great encouraging heart ; I can't forget it at all.
ขอบคุณที่รักกัน ขอบคุณทุกครั้งที่คอยกอดฉัน
Thank you for loving me, thank you for the times that you embraced me,
Thank you for loving me, thank you for the times that you embraced me,
ในวันที่ปัญหา ถาโถมเข้ามาใส่
During the days when problems came pounching upon me to bear.
During the days when problems came pounching upon me to bear.
จะตอบแทนความรัก ที่ฉันได้จากเธออย่างไร
Will repay the love that I'd received from you, by whatever ways.
Will repay the love that I'd received from you, by whatever ways.
ก็รู้ดีว่าไม่พอ แต่ขอทำให้ดีที่สุด
Also knew well that's not enough, but I beg to make it the best.
Also knew well that's not enough, but I beg to make it the best.
สักวันหนึ่ง ฉันอาจต้องล้มลงอีก ใครจะรู้
Someday I may have to fall down again, who knows?
Someday I may have to fall down again, who knows?
แต่ถ้าเธอไปด้วยกันอยู่ ก็ไม่หวั่นกลัวเท่าไร
But if you are with me, then there's nothing to fear.
But if you are with me, then there's nothing to fear.
เรื่องบางอย่าง ฉันอาจได้เคยพูดบอกเธอออกไป
Some matters I may be able to tell you openly,
Some matters I may be able to tell you openly,
แต่อีกมุมนึงของหัวใจ ไม่เคยพูดเลย
But there's another corner of my heart that I'd never told you.
But there's another corner of my heart that I'd never told you.
ขอบคุณที่รักกัน ขอบคุณทุกครั้งที่คอยกอดฉัน
Thank you for loving me, thank you for the times that you embraced me,
Thank you for loving me, thank you for the times that you embraced me,
ในวันที่ปัญหา ถาโถมเข้ามาใส่
During the days when problems came pounching upon me to bear.
During the days when problems came pounching upon me to bear.
จะตอบแทนความรัก ที่ฉันได้จากเธออย่างไร
Will repay the love that I'd received from you, by whatever ways.
Will repay the love that I'd received from you, by whatever ways.
ก็รู้ดีว่าไม่พอ แต่ขอทำให้ดีที่สุด
Also knew well that's not enough, but I beg to make it the best.
Also knew well that's not enough, but I beg to make it the best.
ขอบคุณที่รักกัน ขอบคุณทุกครั้งที่คอยกอดฉัน
Thank you for loving me, thank you for the times that you embraced me,
Thank you for loving me, thank you for the times that you embraced me,
ในวันที่ปัญหา ถาโถมเข้ามาใส่
During the days when problems came pounching upon me to bear.
During the days when problems came pounching upon me to bear.
จะตอบแทนความรัก ที่ฉันได้จากเธออย่างไร
Will repay the love that I'd received from you, by whatever ways.
Will repay the love that I'd received from you, by whatever ways.
ก็รู้ดีว่าไม่พอ แต่ขอทำให้ดีที่สุด
Also knew well that's not enough, but I beg to make it the best.
Also knew well that's not enough, but I beg to make it the best.
ขอบคุณในความรัก ที่หาไม่ได้จากที่ไหน
Thank you for the love that can't be found anywhere else.
Thank you for the love that can't be found anywhere else.
จะรักเธอให้มากพอ และขอทำให้ดีที่สุด...
Will love you most adequately and beg to make it the best.
Will love you most adequately and beg to make it the best.
วันนี้ ...ฉันมีเธอ - สุเมธ & เดอะปั๋ง
ก็ไม่รู้ว่าอะไร
ทำให้เราได้พบกัน
ทั้งที่มันไม่น่าจะเป็นไปได้
เธอก็มีโลกของเธอ
ต่างกับฉันมากมาย
เหมือนไม่มีอะไรเลยที่คล้ายกัน
ทำให้เราได้พบกัน
ทั้งที่มันไม่น่าจะเป็นไปได้
เธอก็มีโลกของเธอ
ต่างกับฉันมากมาย
เหมือนไม่มีอะไรเลยที่คล้ายกัน
แต่ถามว่าชอบเธอไหม
สบตาแล้วถูกใจไหม
ก็ตอบว่าใช่เป็นอย่างนั้น
จะเป็นลิขิตจากฟ้า
หรือว่าปาฏิหารย์
อะไรยังไงก็คงไม่สำคัญ
เท่ากับวันนี้ฉันมีเธอ
สบตาแล้วถูกใจไหม
ก็ตอบว่าใช่เป็นอย่างนั้น
จะเป็นลิขิตจากฟ้า
หรือว่าปาฏิหารย์
อะไรยังไงก็คงไม่สำคัญ
เท่ากับวันนี้ฉันมีเธอ
เธอไม่เป็นอย่างที่ฉันคิด
เธอไม่ใช่คนที่ฉันฝัน
แต่เธอเป็นมากกว่านั้น
เธอคือคนที่ฉันรัก
เธอไม่ใช่คนที่ฉันฝัน
แต่เธอเป็นมากกว่านั้น
เธอคือคนที่ฉันรัก
แต่ถามว่าชอบเธอไหม
สบตาแล้วถูกใจไหม
ก็ตอบว่าใช่เป็นอย่างนั้น
จะเป็นลิขิตจากฟ้า
หรือว่าปาฏิหารย์
ฉันเองก็ไม่เคยเข้าใจ
สบตาแล้วถูกใจไหม
ก็ตอบว่าใช่เป็นอย่างนั้น
จะเป็นลิขิตจากฟ้า
หรือว่าปาฏิหารย์
ฉันเองก็ไม่เคยเข้าใจ
เท่ากับวันนี้ฉันมีเธอ
และจะขอมีเธอ อยู่อย่างนี้
และจะขอมีเธอ อยู่อย่างนี้
บอกรัก - ปั่น
ทุกครั้งที่ฉันสับสน ค้นหาว่าชีวิตคืออะไร
ค้นลึกไปในความหมาย ว่าอะไรที่ชีวิตฉันต้องการ
ค้นลึกไปในความหมาย ว่าอะไรที่ชีวิตฉันต้องการ
เธอนั้นเองคือคำตอบ ที่ฉันค้นหามาเนิ่นนาน
สิ่งเดียวที่ต้องการ ก็คือการได้อยู่คู่กับเธอ
สิ่งเดียวที่ต้องการ ก็คือการได้อยู่คู่กับเธอ
แค่มีคนอย่างนี้สักคน มาอยู่คู่กัน ฉันรู้ว่าตัวฉันไม่ต้องการใครๆ
สุดแผ่นดินแผ่นฟ้าที่กว้างใหญ่ จะมีคนมากมาย เพียงเธอผู้เดียวเพียงพอ
สุดแผ่นดินแผ่นฟ้าที่กว้างใหญ่ จะมีคนมากมาย เพียงเธอผู้เดียวเพียงพอ
และแม้ว่าเธอสับสน เหลียวหาใครสักคนที่เข้าใจ และแม้ว่าเธอหวั่นไหว
ไม่เจอใครที่เธอได้ค้นหามานาน ตัวฉันขอเป็นคำตอบหากแม้ว่าเธอต้องการ
ไม่เจอใครที่เธอได้ค้นหามานาน ตัวฉันขอเป็นคำตอบหากแม้ว่าเธอต้องการ
โปรดมองฉันให้นาน ว่าเธอจะต้องการบ้างไหม
แค่มีคนอย่างฉันและเธอมาอยู่คู่กัน ฉันรู้ว่าตัวฉันไม่ต้องการใครๆ
แค่มีคนอย่างฉันและเธอมาอยู่คู่กัน ฉันรู้ว่าตัวฉันไม่ต้องการใครๆ
สุดแผ่นดินแผ่นฟ้าที่กว้างใหญ่ จะมีคนมากมาย เพียงเราสองคนเพียงพอ
คงเดิม - วสันต์ โชติกุล
กับวันเวลา กับฟ้าที่เปลี่ยน ของบางอย่างก็เปลี่ยนไป
วันเวลายิ่งนานเท่าไร ชีวิตก็เปลี่ยนทุกวัน
วันเวลายิ่งนานเท่าไร ชีวิตก็เปลี่ยนทุกวัน
แต่วันเวลาก็แพ้บางอย่าง เพราะบางอย่างไม่เปลี่ยนผัน
ใจของเรากับความสัมพันธ์ สิ่งนั้นจะอยู่คงทน
ใจของเรากับความสัมพันธ์ สิ่งนั้นจะอยู่คงทน
* วันเวลาที่มันเปลี่ยนไป จะเปลี่ยนชีวิตก็บางหน
แต่วันเวลาไม่เคยเปลี่ยนคน ที่มีจิตใจแน่นอน
แต่วันเวลาไม่เคยเปลี่ยนคน ที่มีจิตใจแน่นอน
** จะมีอะไรที่ดีไปกว่า ไปกว่าสายตาของเธอ
ที่มีแต่ความเข้าใจเสมอ ให้กับฉัน
จะมีอะไรที่ดีกว่านี้ หากเรามีหัวใจให้กัน
นานเท่านาน ไม่มีวันที่ฉันจะเปลี่ยนใจ
ที่มีแต่ความเข้าใจเสมอ ให้กับฉัน
จะมีอะไรที่ดีกว่านี้ หากเรามีหัวใจให้กัน
นานเท่านาน ไม่มีวันที่ฉันจะเปลี่ยนใจ
*** หากดวงตะวันยังใสสว่าง ฉันก็ยังไม่หวั่นไหว
คืนและวันจะนานเท่าไร ใจฉันจะอยู่คงเดิม
คืนและวันจะนานเท่าไร ใจฉันจะอยู่คงเดิม
ความรักยังอยู่คงเดิม
เช้าวันอังคารพี่บิ้นก็ขับรถมาส่งขึ้นรถไฟใต้ดิน สถานีเพชรบุรีทุกวัน เหมือนเช่นเคย ก่อนที่จะเลี้ยวซ้ายเข้าถนนเพชรบุรี รถจะติดเป็นประจำ พอรถไปติดใกล้ๆ กับสถานี เราก็จะไม่รอเดินออกจากรถไปก่อนเพราะไม่รู้จะนั่งไปทำไม พอรถวิ่งไปได้พี่บิ้นจะได้ขับไปเลยไม่ต้องจอดส่ง เป็นแบบนี้ทุกครั้ง วันนี้ก็เหมือนกัน ก่อนออกจากรถมองไปไม่เห็นมีมอเตอร์ไซด์วิ่งมา ก็เดินๆ ไปได้ซักสี่ห้าก้าว ก็ได้ยินเสียงรถบีแตรเสียงดังลั่น หันไปดูนึกว่ามอไซด์บีบแตรไล่เรา เห็นพี่บิ้นกำลังเอื้อมมือมาปิดประตูรถ อีกมือนึงจับพวงมาลัยรถอยู่
ในใจก็คิด ตายแล้วเช้านี้เราเบลอจนลืมปิดประตูรถเลยเหรอ คิดแล้วคิดอีกตอนออกเราปิดประตูรถหรือเปล่านะ ปิดตอนไหน เดินออกมาโดยไม่ปิดเหรอ เป็นไปได้ด้วยเหรอ นึกงัยก็นึกไม่ออกจริงๆ มันน่าจะเป็นเรื่องอัตโนมัตินี่นาลงรถแล้วต้องปิดประตู เดินไปขึ้นรถไฟใต้ดิน นั่งอยู่ในรถไฟใต้ดินครุ่นคิดตลอดเวลาว่าทำไมเรามันเบลอแบบนี้ คิดจะกดโทรศัพท์ไปถามเหมือนกัน แต่ก็ช่างเหอะ เราคงเบลอจริงๆ แหละ
พอเข้าออฟฟิศได้ซักพักออนเอ็มอยู่ พี่บิ้นออนเข้ามาปุ๊บ ด้วยความสงสัยไม่หาย
รีบถามเลยว่า "เมื่อเช้าแหม่มลืมปิดประตูรถเหรอ"
รีบถามเลยว่า "เมื่อเช้าแหม่มลืมปิดประตูรถเหรอ"
พี่บิ้น - "เปล่า เราเปิดเอง"
แหม่ม - "เปิดทำไมล่ะ
พี่บิ้น - "ก็มอเตอร์ไซด์มันวิ่งมาเร็ว"
แหม่ม - "ทำไมล่ะ กลัวมันชนแหม่มเหรอ"
พี่บิ้น - "อือ ก็เธอเดินช้า"
ที่แท้ก็กลัวมอไซด์ชนเรานี่เอง..ไอ้เราก็นึกว่าเราเบลอจนลืมปิดประตู เป็นห่วงเราขนาดนี้เลยเหรอ น่ารักจริงๆ ตาแก่ของฉัน ^_^ และแล้วก็ตกหลุมรักเธออีกครั้ง....กับผู้ชายคนเดิม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น