หลังจากหยุดยาวไปสามวันกลับไปทำงานวันแรก เจอเน็ตช้าคอดๆ น่าเบื่อมากๆ กว่าจะเปิดอะไรได้แต่ละอย่าง กว่าจะตอบได้แต่ละเมล์ ปัญหาก็เยอะ ปรับปรุงในส่วนของ misic ใหม่รวมกับ TW ทำให้ playlist ของ user หาย โดยไม่มีการบอกกล่าวก่อนล่วงหน้า พอ user เมล์มาต่อว่าคำตอบที่ได้คือ จะเอาอะไรอีกก็ของฟรี จะเอาแต่จำนวนสมาชิกเพิ่มอย่างเดียว แต่ไม่รู้จักเก็บที่มีไว้ ให้ความสำคัญซักนิด ก็ไม่มี เซ็งเป็ด ไม่อยากจะด่า วันนี้เลยทำงานไปกินไป เล่นไป ของกินเยอะเลยวันนี้ เปิ้ลเอาแคบหมูน้ำพริกหนุ่มมาจากเชียงใหม่ บ่ายๆ ก็มีน้องก้อย จากฝั่ง TW เอาลำไยมาให้ถุงใหญ่ๆ เลยเอาไปแจกจ่ายให้น้องๆ กินกันลำไยลูกใหญ่หวานเจี๊ยบมาจากเชียงใหม่อีกเหมือนกัน จอร์ชมันเดินไปมา มันคงสงสัยว่าทำไมอีพวกนี้มันนั่งกินนั่งคุยกันอยู่ได้ ไม่รู้จักทำงาน เน็ตช้าว้อยยย
พอตกเย็นห้าโมงปุ๊บ มืดครึ้ม อึมครึม ฝนมาอีกแล้ว ท่าทางจะตกหนัก กะว่าห้าโมงครึ่งจะเผ่นทันใด แต่ไม่ทันยังไม่ครึ่งมันก็ลงมาอย่างหนัก แถมฟ้าแลบ ฟ้าร้องครืนๆ เซ็งอีกแล้วครับ ท้องฟ้ามันมีนาฬิกาหรืองัยวะ มันช่างรู้เวลาจริงๆก็เลยไปนั่บงกินแคบหมูเม้าท์กันต่อ นั่งรอฝนหยุดของกินหมดโต๊ะเลย เอ็มไปบอกพี่บิ้นกลับไม่ได้แล้ว ฝนฟ้าไม่เป็นใจ พี่บิ้น็เลยบอกงว่าเดี๋ยวไปรับที่สถานีรถไฟฟ้า เพราะต้นเดือนแบบนี้หาแท็กซี่ไม่มีแน่ๆ พอฝนหยุดขึ้นรถใต้ดินมาซักพักพี่บิ้นโทรมา ก็เลยบอกไปว่าไม่ต้องมาแล้ว เพราะฝนหยุดแล้ว พอขึ้นมาที่สถานีเพชรบุรีเท่านั้นแหละ ตกมาจั๊กๆ เลยโทรบอกพี่บิ้น ขับมาได้ มารับละกัน แต่ก็จะพยายามหารถกลับเอง ถ้าหารถได้ก่อนก็จะโทรไปบอก เห็นรถติดไม่ค่อยจะขยับ ก็เลยไม่อยากให้พี่บิ้นมารับให้เสียอารมณ์
เดินๆ มามองหาแท็กซี่ไม่มีซักคัน รถเมล์ก็เต็ม รถก็ติด ก็เลยตัดสินใจเดินกางร่มจากสถานีเพชรบุรี ไปจนถึงหน้าเรือนเพชรสุกี้เผื่อจะได้แท็กซี่ซักคัน ไม่มีอีก ซักพักพี่บิ้นโทรมาพี่บิ้นบอกเดี๋ยวไปรับ แต่รถติดมากให้รอ ยืนรอไปซักพัก รถเมล์ 206 ติดแอร์ คนไม่ล้น ก็เลยตัดสินใจกระโดดขึ้นพอขึ้นรถได้โทรหาพี่บิ้นบอกไม่ต้องมาแล้ว กลับบ้านได้เลย พี่บิ้นบอกไม่ทันแล้ว ลงรถเมล์เลย เดี๋ยวไปรับ ก็เลยได้นั่งแค่ป้ายเดียว ลงหน้าตึกอิตัลไทย นั่งรอซักพักพี่บิ้นก็ขับมาจอดรับ เบื่อจริงๆ ฟ้าฝนเนี่ย ตกตอนเย็นทีไหร ชีวิตลำบากทุกทีแถมชอบเลือกตกเย็นต้นเดือนด้วย ตอนเดินๆ อยู่ก็คิดนะ ทำไมเราไม่หาเวลาไปหัดขับรถอีกรอบ เอาให้ครูพาไปขับถนนจริงๆ จะได้ไม่ลำบากแบบนี้ ก็ได้แต่คิด เสาร์อาทิตย์ทีไร ก็ขี้เกียจออกจากบ้านทุกที แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่จะไปเรียนได้เคยคิดไว้ว่าปีนี้จะขับรถให้ได้จริงๆ มันก็ขับได้ แต่ใจไม่กล้าทำงัยดีวะ ปีนี้จะได้ขับรถออกถนนป่าวเนี่ย
กลับถึงบ้านกินสลัด เสร็จแล้วนั่งอัพ content วันแม่ พร้อมกับดู DVD ตอนเสิร์ต SNOW KIM กับผู้ชายทั้ง 7 คนอะไรขี้เหร่คอดๆ แต่ร้องเพลงเพราะคอดๆ หันหลังร้อง ปิดไฟร้อง หรืออยู่หลังเวทีร้องได้มะ มองหน้าคนร้องแล้วเพลงมันหายเพราะไปเลย ^_^
และแล้วแบนเนอร์ฝีมือช่างภาพชื่อปุ๋ย ก็คลอดออกมาแล้ว ช่างน่ากลัวจริงๆ เหมือนแม่นากเลยนางแบบ ทำไปได้ อ่ะจ๊ากกกก แยกหัวได้ด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น