อย่างที่รู้กันว่า เด็กๆ เมื่อถึงวัยหนึ่งจะเริ่มมีโลกส่วนตัว หรือมุมส่วนตัว ที่ก่อตัวขึ้นอย่างเงียบๆ ในขนาดพื้นที่เล็กๆ แล้วจะค่อยๆแผ่กว้างขึ้น ใหญ่ขึ้น และชัดเจนมากขึ้น เมื่อพ้นวัยเด็ก ย่างเข้าสู่วัยรุ่น จนเลยไปถึงวัยเติบใหญ่
แม่แหม่มก็คิดว่า หลายๆ บ้านกำลังเผชิญกับความจริงข้อนี้อยู่ บางบ้านก็สามารถยอมรับได้อย่างรวดเร็ว แต่บางบ้านก็อาจจะต้องเบรคเด็กๆ เอาไว้ก่อน อาจจะด้วยปัญหาความคับแคบของพื้นที่ เลยทำให้ไม่สามารถปันพื้นที่ให้เด็กๆ สร้างโลกส่วนตัวขึ้นมา
บ้านนี้ก็เหมือนกัน ด้วยความที่อาศัยอยู่ในบ้านตึกแถว และอาศัยอยู่กันหลายเจนเนอเรชั่น ก็เลยต้องแบ่งพื้นที่กันชัดเจน มามิกับโมโม่ ต้องอยู่รวมในห้องนอนเดียวกัน และต้องใช้พื้นที่ส่วนหนึ่งเก็บของ เสื้อผ้า และตั้งโต๊ะเขียนหนังสืออีก แรกๆก็ยังพอไหวอยู่ แต่อยู่ไปอยู่มาก็เหมือนห้องเล็กลง เพราะข้าวของมันมากขึ้น ตามอายุของเด็ก ในขณะที่เด็กก็เริ่มอยากได้พื้นที่ส่วนตัว ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปหลบมุมตรงไหน แม่แหม่มก็ได้แต่คิดว่า ต้องจัดสรรพื้นที่ใหม่ซะที จะได้ไม่มีปัญหา
เริ่มจากเก็บของเล่น ของใช้จิปาถะขึ้นชั้นเก็บของให้หมด เคลียร์พื้นที่มาตั้งโต๊ะเขียนหนังสือตัวเล็กๆ ให้โมโม่ กับมามิ ส่วนเตียงนอน คิดไปคิดมา นึกไม่ออกเหมือนกัน ว่าจะแยกสัดส่วนยังไงให้อยู่ในห้องเดียวกัน ที่แคบๆ แถมมีข้าวของเต็มไปหมด
จริงๆ แล้วเคยได้พามามิไปเดินดูเตียงนอนมาหลายครั้ง ซึ่งทุกครั้งมามิก็ขอให้แม่ซื้อเตียงสองชั้นให้ ดูราคา ดูความคุ้มค่า ดูประโยชน์การใช้งานแล้วมันไม่คุ้ม แถมมีคนเตือนว่า อย่าซื้อเลยเตียงสองชั้น พอโตขึ้นมาไม่ยอมนอนก็ไม่รู้จะเอาไปเก็บไว้ที่ไหน แล้วก็เปลืองเงินไปซื้อใหม่อยู่ดี เมื่อช่วงปลายปีที่แล้วเดินผ่านร้านขายเฟอร์นิเจอร์ แล้วมามิเกิดไปสะดุดตาเข้ากับเตียงสองชั้นแล้วมาขอแม่ว่า วันเกิดปีนี้หนูขอเตียงสองชั้นเป็นของขวัญวันเกิดได้ไม๊ ก็ตอบมามิไปว่า มันแพงนะลูก อีกอย่าแม่กลัวไม่ปลอดภัย รอ 10 ขวบก่อนได้ไม๊ ที่บอกแบบนั้นไปเพราะคิดว่าเดี๋ยว 10 ขวบก็คงเปลี่ยนใจไม่ได้อยากแล้ว
แต่ใจก็คิดนะ ลูกนอนด้วยกันสองคนเตียงสองชั้นก็น่าจะดีนะ แล้วก็มาลงตัวที่เตียงสองชั้น ของ Knotty Berry รุ่น MORE THAN เตียงขนาด 201 x 103 x 118 cm. ชุดเตียงที่สามารถปรับระดับตามความใช้งาน และพื้นที่ได้ ทำให้เด็กๆ มีความเพลิดเพลินและไม่เบื่อพื้นที่ของตนเอง สามารถยกระดับเตียงขึ้นไป แต่ก็ไม่สูงมากนัก เพราะกลัวเหมือนกันว่ามามิจะปีนแล้วร่วงลงมา ขณะเดียวกันก็มีพื้นที่ด้านล่างสำหรับวางฟูกนอนให้โมโม่ได้นอนแล้วก็ไม่กวนมามิเวลานอนด้วย
ที่ว่ากวนกันคือถ้านอนเตียงระนาบเดียวกัน บางทีโมโม่ไม่ยอมหลับ ก็จะเริ่มไประรานมามิจนนอนไม่ได้ กลายเป็นไม่นอนกันทั้งคู่ แต่พอแยกระดับก็เลยไม่มีปัญหานี้อีกต่อไป ส่วนที่คิดว่าโมโม่จะเอาหัวโขกของบเตียง เวลามุดเข้ามุดออก ก็ปรากฏว่าไม่เป็นนะ คือมันสูงพอสมควร เวลามุดเข้าไปก็ไม่ต้องก้มมาก แต่ถ้าผู้ใหญ่ก็อาจจะต้อง ก้มระวังกันนิดนึง
ส่วนฟังก์ชั่นของเตียงก็ครบครัน มีชั้นวางของ สำหรับเก็บตุ๊กตา ของใช้ หรือกระทั่งหนังสือต่าง ตรงบริเวณหัวเตียง มีบันไดปีนขึ้นเตียง แล้วก็มีขอบเตียงที่ไม่เตี้ยเกินไป ป้องกันการตกได้ค่อนข้างแน่นอน และข้อสำคัญข้อนี่แหละค่ะที่ทำให้ตัดสินใจเลือกเตียงของ Knotty Berry รุ่นนี้ เพราะสามารถปรับเปลี่ยนเป็นเตียงธรรมดา แบบไม่ยกระดับก็ทำได้เพียงขันน้อต ถอดชั้นและขาเตียงออก พอโตขึ้นมาไม่อยากได้เตียงสองชั้น ไม่อยากปีนแล้วก็ปรับมาเป็นเตียงมาตรฐานได้อย่างง่ายดาย ไม่ต้องซื้อใหม่
นอกจากเตียงแล้วแม่แหม่มก็เลยดูตู้เก็บของ ชั้นวางหนังสือ กับโต๊ะเขียนหนังสือที่มันเข้าชุดกัน ให้ทั้งสองคนด้วยกัน จะได้มีพื้นที่เก็บของ และโต๊ะเขียนหนังสือให้มามิที่เริ่มโตมากขึ้น จะได้ไม่ต้องก้มมากนักเวลานั่งเขียนกับโต๊ะตัวเดิมที่ใช้ตั้งแต่อนุบาล
ข้อดีของยี่ห้อนี้อีกอย่างคือ คุณภาพของวัสดุที่ไม่มีสารพิษตกค้าง เคยสังเกตุไหมบางครั้งเราซื้อเฟอร์นิเจอร์ใหม่ จำพวกที่ทำด้วยไม้อัดปิดผิว บางครั้งจะมีกลิ่นเหมือนสารเคมี ซึ่งใช้เพื่อป้องกันแมลง หรือใช้ในการอบไม้ให้แห้ง ถ้าแพ้มากๆ มันจะมีผลต่อระบบทางเดินหายใจ คนที่ไม่แพ้ก็อาจจะแค่รู้สึกเหม็น แต่ของ Knotty Berry จะไม่เป็นอย่างนั้นเลย ตั้งแต่วันแรกที่ได้มา ไม่รู้สึกว่าฉุนจมูกแม้แต่นิดเดียว อย่าลืมนะคะ ทุกครั้งที่ซื้อเฟอร์นิเจอร์ใหม่ ให้ระวังเรื่องพวกนี้ด้วย ไม่ว่าจะของเด็ก หรือของผู้ใหญ่ ก็ควรใส่ใจด้วยค่ะ
พอประกอบเตียงตู้โต๊ะเสร็จแล้ว คราวนี้เด็กทั้งสองก็เริ่มสร้างอาณาจักรของตัวเองกันทันที มามิหาตุ๊กตามาวางเรียงรายเอาไว้ ทั้งกันตัวเองตกเตียง แล้วก็ใช้เป็นเพื่อนคุยกระหนุงกระหนิงในจินตนาการ ส่วนโมโม่ก็เอาบ้าง แย่งตุ๊กตาของมามิ เอามาสะสมไว้บนที่นอนของตัวเอง แถมด้วยของเล่นของตัวเอง แล้วก็ชอบมุดเข้ามุดออกกัน เอาของเล่นอื่นๆ มาเล่นกัน บางครั้งก็เอามาแอบเอาไว้อย่างไร้เหตุผล บางทีรื้อที่นอนทำความสะอาดก็จะเจอของเล่นแอบเอามาซุกไว้เยอะแยะเต็มไปหมด
เมื่ออาณาจักรเริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว ที่เหลือก็ปล่อยให้เด็กคุ้นเคยกับที่นอนใหม่ของตัวเอง โดยเฉพาะมามิต้องคอยระวังว่าจะตกเตียงหรือเปล่า ปรากฏว่าไม่ค่อยดิ้นมากเท่าไหร่ อาจจะเป็นเพราะเพื่อนๆของมามิมาคอยกันเอาไว้ ส่วนโมโม่ดิ้นเหมือนเคย แต่ไม่ต้องกลัวตกเพราะเป็นฟูกยางพาราไม่สูงนักแต่แน่นกำลังดี ปลอดภัยแน่นอน สังเกตุและเฝ้าระวังอยู่หลายคืน พอทุกอย่างลงตัวแม่แหม่มก็สบายใจละ สรุปว่าถูกใจเด็ก สบายใจพ่อแม่ วางใจให้เด็กๆ อยู่กับเพื่อนๆ ในจินตนาการกันได้
ส่วนโต๊ะเขียนหนังสือ ที่มากับเก้าอี้ไม้ยางเนื้อดี ที่มีฟังก์ชั่น ปรับเลื่อนความสูง ความลึก ได้ตามวัยของเด็ก และที่เจ๋งสุดๆ ก็ตรงล็อกล้อเมื่อนั่งกดทับลง ทำให้สบายใจได้ว่าเด็กๆ จะไม่เอามาเลื่อนกันไปมา ส่วนโต๊ะก็กว้าง ขนาดกำลังพอดี มีลิ้นชักเล็กๆ ให้เก็บของจุกจิกของมามิได้ เวลานั่งทำการบ้านก็ทำให้นั่งหลังตรงดีกับสุขภาพหลังของเด็กๆ
ทั้งหมดนี้อาจจะดูเหมือนเป็นเรื่องไม่จำเป็น แต่ในความรู้สึกของพ่อแม่ บอกได้เลยว่ามันคุ้มค่ามาก เมื่อเทียบกับผลที่ได้ เด็กๆ ได้พื่นที่ส่วนตัวเพิ่มขึ้น ได้พื้นที่ความสนุกเพิ่มขึ้น ได้เพื่อนในจินตนาการเพิ่มขึ้น ได้ความสบายใจของพ่อแม่ เท่านี้ก็คุ้มแล้ว
พอประกอบเตียงตู้โต๊ะเสร็จแล้ว คราวนี้เด็กทั้งสองก็เริ่มสร้างอาณาจักรของตัวเองกันทันที มามิหาตุ๊กตามาวางเรียงรายเอาไว้ ทั้งกันตัวเองตกเตียง แล้วก็ใช้เป็นเพื่อนคุยกระหนุงกระหนิงในจินตนาการ ส่วนโมโม่ก็เอาบ้าง แย่งตุ๊กตาของมามิ เอามาสะสมไว้บนที่นอนของตัวเอง แถมด้วยของเล่นของตัวเอง แล้วก็ชอบมุดเข้ามุดออกกัน เอาของเล่นอื่นๆ มาเล่นกัน บางครั้งก็เอามาแอบเอาไว้อย่างไร้เหตุผล บางทีรื้อที่นอนทำความสะอาดก็จะเจอของเล่นแอบเอามาซุกไว้เยอะแยะเต็มไปหมด
เมื่ออาณาจักรเริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว ที่เหลือก็ปล่อยให้เด็กคุ้นเคยกับที่นอนใหม่ของตัวเอง โดยเฉพาะมามิต้องคอยระวังว่าจะตกเตียงหรือเปล่า ปรากฏว่าไม่ค่อยดิ้นมากเท่าไหร่ อาจจะเป็นเพราะเพื่อนๆของมามิมาคอยกันเอาไว้ ส่วนโมโม่ดิ้นเหมือนเคย แต่ไม่ต้องกลัวตกเพราะเป็นฟูกยางพาราไม่สูงนักแต่แน่นกำลังดี ปลอดภัยแน่นอน สังเกตุและเฝ้าระวังอยู่หลายคืน พอทุกอย่างลงตัวแม่แหม่มก็สบายใจละ สรุปว่าถูกใจเด็ก สบายใจพ่อแม่ วางใจให้เด็กๆ อยู่กับเพื่อนๆ ในจินตนาการกันได้
ส่วนโต๊ะเขียนหนังสือ ที่มากับเก้าอี้ไม้ยางเนื้อดี ที่มีฟังก์ชั่น ปรับเลื่อนความสูง ความลึก ได้ตามวัยของเด็ก และที่เจ๋งสุดๆ ก็ตรงล็อกล้อเมื่อนั่งกดทับลง ทำให้สบายใจได้ว่าเด็กๆ จะไม่เอามาเลื่อนกันไปมา ส่วนโต๊ะก็กว้าง ขนาดกำลังพอดี มีลิ้นชักเล็กๆ ให้เก็บของจุกจิกของมามิได้ เวลานั่งทำการบ้านก็ทำให้นั่งหลังตรงดีกับสุขภาพหลังของเด็กๆ
ทั้งหมดนี้อาจจะดูเหมือนเป็นเรื่องไม่จำเป็น แต่ในความรู้สึกของพ่อแม่ บอกได้เลยว่ามันคุ้มค่ามาก เมื่อเทียบกับผลที่ได้ เด็กๆ ได้พื่นที่ส่วนตัวเพิ่มขึ้น ได้พื้นที่ความสนุกเพิ่มขึ้น ได้เพื่อนในจินตนาการเพิ่มขึ้น ได้ความสบายใจของพ่อแม่ เท่านี้ก็คุ้มแล้ว
ครั้งที่แล้วมีโพสท์รูปมามิกับโมโม่นอนหลับบนเตียงแล้วมีคนสนใจสอบถามว่า หาซื้อได้ที่ไหน สอบถามรายละเอียดได้ที่ http://www.knottyberry.com/th หรือ Facebook : Knotty Berry ค่ะ
